Zniesienie Mszy Świętej już w Polsce

[Administrator]

Zniesienie Mszy Świętej już w Polsce. Mszał bergogliański i zmienione słowa konsekracji czyli nieważna Msza.



Już oficjalnie księża ogłaszają swoim parafianom, kółkom różańcowym, zelatorom, organizacjom i wspólnotom przykościelnym, że wchodzi do użytku Kościoła w Polsce nowy mszał. Niedawno słyszeliśmy o zmianie mszału dla diecezji włoskich, i po cichu mszał ten, mszał bergogliański, wchodzi do Polski. Nie wchodzi głośno i z rozmachem, aby ludzie wiedzieli, że zmienia się Mszę Świętą na nabożeństwo ekumeniczne, ale po cichu. Kto wie, ten wie, a powszechna wspólnota Kościoła właściwie tej zmiany może zupełnie nie zauważyć.

Szczególnie ludzie którzy nie zwracają bacznie uwagi na słowa mówione przez księdza. Ludzie nieświadomi, którzy mogą nawet nie mieć tej świadomości, że zmiana słów konsekracji powoduje, że przeistoczenia nie ma. A taka właśnie zmiana została zaprowadzona w nowym, wchodzącym do Polski, mszale.

Zmiana która dotknie słów konsekracji sprawi, że spotkanie w kościele nie będzie już Mszą Świętą i stanie się tym, na co zasłużyły wspólnoty wiernych biorące Ciało Chrystusa do rąk. Nie godzi się Ciała Pańskiego wziąć do reki, ale skoro powszechny Kościół w Polsce zaakceptował tę formę, zabraknie Ciała Chrystusowego na pożywienie dla dusz, i jest to zasłużona kara dla ludzi, którzy bardziej mieli w cenie własny mit o swojej pobożności, dla której gotowi byli Pana Jezusa podeptać, niż prawdziwą pobożność, która każe klękać przez Bogiem.

Polska nie oddała szacunku Bogu i Bóg pozostawi powszechny kościół tam, gdzie liczy się bardziej posłuszeństwo wszelkim bezbożnym władzom, choćby reprezentowanym przez sutanny, niż szczera miłość Boga. Ludzie, którym było wszystko jedno, czy Pana Jezusa podepczą, czy klękną przed Nim, będą mieli to, co chcą mieć: pozory nabożeństwa, pozory Mszy Świętej, nie będzie Pan Bóg pozwalał na deptanie Ciała swego Syna. Ciała Syna Bożego bowiem, przy odprawianiu nabożeństwa według nowego mszału, nie będzie.

Kilka dni temu dowiedzieliśmy się, że pod jednym z lubelskich kościołów znaleziono na chodniku trzy Hostie święte, rzucone na ziemię. Widać, że ktoś je wyniósł, i rzucił. Jest to kolejne świadectwo na wołającą o pomstę do nieba profanację, którą z posłuszeństwa przyjęto i którą narzuca się i praktykuje w polskich kościołach. Z hierarchii płyną słowa oburzenia i obłudne tłumaczenia, że Komunii na rękę nie można utożsamiać z profanacją, jednak fakty mówią same za siebie.

Nie ma kościoła w którym choć jedna osoba przyjmuje Komunię na rękę, żeby nie był rozniesiony na podeszwach, sprofanowany, poniżony, splugawiony, zmieszany z błotem chodnika Przenajświętszy Sakrament. I polski Kościół, idąc za Antychrystem, w fałszywym i podłym posłuszeństwie, za to zapłaci. Wielu katolików nawet nie zauważy, że karmią się chlebem a nie Ciałem Chrystusa. Wszystko jedno, jak się przyjmowało, to i wszystko jedno, co się spożywa. Przecież Jezus kocha nas wszystkich. Właśnie to kłamstwo, że bez wiary, bez uczynków, bez przyjęcia i konsekwentnego uszanowania Męki Chrystusa wszyscy są zbawieni, zawarte jest w nowym mszale.

Diabli wierzą w Boga i drżą. Nie czynią dobra i mimo wiary są demonami. Zdemonizowani sataniści uważający się za katolików deptali przez ostatnie miesiące Ciało Chrystusa i uważają, że będą mimo to zbawieni, jak wszyscy bałwochwalcy, sodomici, kłamcy, mordercy i rozpustnicy. To oszustwo o powszechnym zbawieniu dla każdego za darmo znajduje wyraz w nowym mszale i sprawia, że jest ludzka jedność, że każdy może przyjść i się chlebem podzielić. Ale już nie ma ani ofiary, ani Mszy Świętej, ani Ciała Pańskiego. Pozostaje ohyda spustoszenia tam, gdzie nowy mszał będzie używany a bałwochwalcą ten, kto będzie w tym nabożeństwie uczestniczył.

Chrystus powiedział bowiem, konsekrując po raz pierwszy Ciało i Krew swoją, że to Krew „KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.”.
Bergoglio zaś, zajmując miejsce Boga, uzurpując sobie boskie stanowisko zmienił słowa Pana Jezusa które w nowym mszale brzmią: „za was i wszystkich będzie wylana”.

Zmiana słów konsekracji wina powoduje, że to nabożeństwo, które będzie się odbywać według tej nowej książeczki fałszywie zwanej mszałem, nie będzie Mszą Świętą.
Wierni! Pilnujcie, jakie słowa kapłan wypowiada odprawiając Mszę Świętą! Bo jeżeli zmieni słowa konsekracji, Mszy Świętej nie odprawia. Trzeba wyjść i strząsnąć pył z butów i w tym obraźliwym i bałwochwalczym pogaństwie nie uczestniczyć, by Bogu nie ubliżać.

Weszliśmy w Wielki Ucisk, i w czasy ohydy spustoszenia. Kto nie wyjdzie z tego, co było Kościołem a jest nierządnicą wszystkich herezji i wiar, skalaną wielokrotnym kłamstwem, zmianą praw Bożych, bałwochwalstwem i profanacją, ten bierze na siebie wszystkie te grzechy. Jest jeszcze szansa dołączyć do Mszy Świętych, które jeszcze publicznie i tradycyjnie, ważnie są odprawiane i warto iść na nie, aby i w niedalekiej przyszłości wiedzieć, gdzie iść po sakramenty.

Bez nich się nie zbawimy, a Bóg dopuści zdrajcom i tchórzom, którzy oddali swoją duchowną władzę bezbożnemu państwu i dusze ludzkie wydali zarządzeniom polityków, aby ich domy modlitwy i kaplice, kościoły zionęły pustką. To już we drzwiach. Kto nie będzie zatroskany o prawdziwe Ciało Pańskie, zostanie współwinnym bałwochwalstwa i oszustwa i razem z bałwochwalcami i kłamcami będzie potępiony. Jak deptał z nimi Chrystusa, tak sam siebie pozbawi możliwości przyjmowania Jego Ciała i będzie to słuszna kara za bezbożność i pychę.

Zniesienie Mszy Świętej dokonuje się teraz. Dla dusz wiernych i kochających Chrystusa nie jest to zaskoczeniem, bo wiedzieli o tym już dawno, i czując to pilnie szukali miejsc gdzie pożywią się Ciałem Pańskim by duszę zachować w Wielkim Ucisku. Wiemy, że to wszystko było zapowiedziane, więc wierzących to mniej przeraża, niż przerażało patrzenie na deptanie konsekrowanych partykuł.

Pytaliśmy się siebie, jak może Bóg pozwolić na to! Pytaliśmy z bólem, kiedy Bóg wystąpi przeciwko takiej zbrodni. Nie czekaliśmy długo. Bóg dozwoli na takich kościołach działanie oszustwa, szatan zamiast Boga będzie im przewodził, a zamiast chleba życia dostaną tylko kawałek chleba, który będą mogli schować do kieszeni. Który życia wiecznego im nie przyniesie. Sprofanowane kościoły zostaną pozbawione Tego, dla kogo były budowane.

Ohyda spustoszenia idzie śladami rozdeptanej, sponiewieranej Krwi i Ciała Pańskiego, które zakrwawiło posadzki odstępczych, heretyckich kościołów. Obłuda i pycha ludzka będzie sowicie nagrodzona – opuści Bóg swoje przybytki, i zaprowadzi wierne i kochające dusze na pustynię, gdzie sam będzie je żywił w ukryciu.
Ci, którzy za podpuszczeniem Antychrysta poszli deptać Najświętszy Sakrament, będą Go pozbawieni. Skończy się ta satanistyczna orgia uprawiana w dawniej katolickich kościołach. Nie będzie Ciała Chrystusa i nie będzie profanacji. Antychryst przejmie kościoły i dusze, którym było wszystko jedno.

Jeśli ktoś nie rozpoznaje czasów w jakich żyjemy jest biedakiem i nędzarzem. Ci zaś, którzy płakali nad Ciałem Chrystusa wiedzą, że nie trzeba się bać tego, kto zabija ciało, ale należy się bać tego, kto duszę może zatracić w piekle. Temu zaś piekielnemu zawistnikowi oddają się kościoły, które zamiast Boga obrały za ster posłuszeństwo najbardziej niegodziwym zdrajcom, byle nosili uzurpowane purpury. Współcześni Kajfasze skazali Kościół na śmierć, a większość „pobożnej” gawiedzi nawet nie zauważy, że weszło w satanizm, po partykułach konsekrowanych Hostii.


Wierzący jednak patrzą na to ze spokojem, bo nie mogli znieść tej obłudnej i okrutnej, ciągłej i masowej profanacji i lżej im będzie znosić brak Chrystusa w modernistycznych kościołach, niż to okrucieństwo i bezbożność, którą praktykowano od wielu miesięcy.
Bóg powiedział swoje Non possumus!
I dopuścił ohydę spustoszenia.



P.s.

Wygląda na to, że około 100 000 osób przeczytało ten artykuł. Zatem warto, żeby Państwo zaznajomili się i z tymi wpisami:


1. https://swietatradycja.wordpress.com/2022/02/14/16494/
2. https://swietatradycja.wordpress.com...i-zlego-ducha/
3. https://swietatradycja.wordpress.com...luteranskiego/
4. https://swietatradycja.wordpress.com...-mszy-swietej/
5. https://swietatradycja.wordpress.com...ycji-kosciola/
6. https://swietatradycja.wordpress.com...-spustoszenia/
7. https://swietatradycja.wordpress.com...u-konsekracji/


Źródło: https://swietatradycja.wordpress.com...niewazna-msza/

[Administrator]

UWAGA ! Nowe słowa Konsekracji nie skutkują Przeistoczeniem !

m.rekinek



Polecamy stronę https://swietatradycja.wordpress.com/ oraz kanał youtube / @swietatradycjave...

Po Soborze Trydenckim powstał Katechizm Rzymski Soboru Trydenckiego, którego ostatnie wydanie na język polski pochodzi z 1866 roku. Obecnie jest on przygotowywany do ponownego wydania. Jest to Katechizm, który również broni słów konsekracji przed manipulacjami przebiegłych, zdemoralizowanych i podłych ludzi walczących o zmianę kanonu.

Gdyby ktoś chciał wesprzeć to dzieło, zapraszamy do wsparcia, gdyż do wydania tego bezcennego Katechizmu potrzebna jest nasza pomoc. Można wspierać to dzieło pomocą finansową na podany tu numer konta mBank 90 1140 2004 0000 3102 5680 3090. Wielkie Bóg zapłać Darczyńcom. https://swietatradycja.wordpress.com/...

[Administrator]

Zniesienie Mszy Świętej już w Polsce. Mszał bergogliański i zmienione słowa konsekracji czyli nieważna Msza.

Już oficjalnie księża ogłaszają swoim parafianom, kółkom różańcowym, zelatorom, organizacjom i wspólnotom przykościelnym, że wchodzi do użytku Kościoła w Polsce nowy mszał. Niedawno słyszeliśmy o zmianie mszału dla diecezji włoskich, i po cichu mszał ten, mszał bergogliański, wchodzi do Polski. Nie wchodzi głośno i z rozmachem, aby ludzie wiedzieli, że zmienia się Mszę Świętą na nabożeństwo ekumeniczne, ale po cichu.

Kto wie, ten wie, a powszechna wspólnota Kościoła właściwie tej zmiany może zupełnie nie zauważyć. Szczególnie ludzie którzy nie zwracają bacznie uwagi na słowa mówione przez księdza. Ludzie nieświadomi, którzy mogą nawet nie mieć tej świadomości, że zmiana słów konsekracji powoduje, że przeistoczenia nie ma. A taka właśnie zmiana została zaprowadzona w nowym, wchodzącym do Polski, mszale.


Zmiana która dotknie słów konsekracji sprawi, że spotkanie w kościele nie będzie już Mszą Świętą i stanie się tym, na co zasłużyły wspólnoty wiernych biorące Ciało Chrystusa do rąk. Nie godzi się Ciała Pańskiego wziąć do reki, ale skoro powszechny Kościół w Polsce zaakceptował tę formę, zabraknie Ciała Chrystusowego na pożywienie dla dusz, i jest to zasłużona kara dla ludzi, którzy bardziej mieli w cenie własny mit o swojej pobożności, dla której gotowi byli Pana Jezusa podeptać, niż prawdziwą pobożność, która każe klękać przez Bogiem.

Polska nie oddała szacunku Bogu i Bóg pozostawi powszechny kościół tam, gdzie liczy się bardziej posłuszeństwo wszelkim bezbożnym władzom, choćby reprezentowanym przez sutanny, niż szczera miłość Boga. Ludzie, którym było wszystko jedno, czy Pana Jezusa podepczą, czy klękną przed Nim, będą mieli to, co chcą mieć: pozory nabożeństwa, pozory Mszy Świętej, nie będzie Pan Bóg pozwalał na deptanie Ciała swego Syna. Ciała Syna Bożego bowiem, przy odprawianiu nabożeństwa według nowego mszału, nie będzie.


Kilka dni temu dowiedzieliśmy się, że pod jednym z lubelskich kościołów znaleziono na chodniku trzy Hostie święte, rzucone na ziemię. Widać, że ktoś je wyniósł, i rzucił. Jest to kolejne świadectwo na wołającą o pomstę do nieba profanację, którą z posłuszeństwa przyjęto i którą narzuca się i praktykuje w polskich kościołach. Z hierarchii płyną słowa oburzenia i obłudne tłumaczenia, że Komunii na rękę nie można utożsamiać z profanacją, jednak fakty mówią same za siebie.

Nie ma kościoła w którym choć jedna osoba przyjmuje Komunię na rękę, żeby nie był rozniesiony na podeszwach, sprofanowany, poniżony, splugawiony, zmieszany z błotem chodnika Przenajświętszy Sakrament. I polski Kościół, idąc za Antychrystem, w fałszywym i podłym posłuszeństwie, za to zapłaci. Wielu katolików nawet nie zauważy, że karmią się chlebem a nie Ciałem Chrystusa. Wszystko jedno, jak się przyjmowało, to i wszystko jedno, co się spożywa.

Przecież Jezus kocha nas wszystkich. Właśnie to kłamstwo, że bez wiary, bez uczynków, bez przyjęcia i konsekwentnego uszanowania Męki Chrystusa wszyscy są zbawieni, zawarte jest w nowym mszale.


Diabli wierzą w Boga i drżą. Nie czynią dobra i mimo wiary są demonami. Zdemonizowani sataniści uważający się za katolików deptali przez ostatnie miesiące Ciało Chrystusa i uważają, że będą mimo to zbawieni, jak wszyscy bałwochwalcy, sodomici, kłamcy, mordercy i rozpustnicy. To oszustwo o powszechnym zbawieniu dla każdego za darmo znajduje wyraz w nowym mszale i sprawia, że jest ludzka jedność, że każdy może przyjść i się chlebem podzielić. Ale już nie ma ani ofiary, ani Mszy Świętej, ani Ciała Pańskiego. Pozostaje ohyda spustoszenia tam, gdzie nowy mszał będzie używany a bałwochwalcą ten, kto będzie w tym nabożeństwie uczestniczył.


Chrystus powiedział bowiem, konsekrując po raz pierwszy Ciało i Krew swoją,
że to Krew „KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.”.


Bergoglio zaś, zajmując miejsce Boga, uzurpując sobie boskie stanowisko zmienił słowa Pana Jezusa które w nowym mszale brzmią: „za was i wszystkich będzie wylana”.

Zmiana słów konsekracji wina powoduje, że to nabożeństwo, które będzie się odbywać według tej nowej książeczki fałszywie zwanej mszałem, nie będzie Mszą Świętą.

Wierni! Pilnujcie, jakie słowa kapłan wypowiada odprawiając Mszę Świętą! Bo jeżeli zmieni słowa konsekracji, Mszy Świętej nie odprawia. Trzeba wyjść i strząsnąć pył z butów i w tym obraźliwym i bałwochwalczym pogaństwie nie uczestniczyć, by Bogu nie ubliżać.


Weszliśmy w Wielki Ucisk, i w czasy ohydy spustoszenia. Kto nie wyjdzie z tego, co było Kościołem a jest nierządnicą wszystkich herezji i wiar, skalaną wielokrotnym kłamstwem, zmianą praw Bożych, bałwochwalstwem i profanacją, ten bierze na siebie wszystkie te grzechy. Jest jeszcze szansa dołączyć do Mszy Świętych, które jeszcze publicznie i tradycyjnie, ważnie są odprawiane i warto iść na nie, aby i w niedalekiej przyszłości wiedzieć, gdzie iść po sakramenty. Bez nich się nie zbawimy, a Bóg dopuści zdrajcom i tchórzom, którzy oddali swoją duchowną władzę bezbożnemu państwu i dusze ludzkie wydali zarządzeniom polityków, aby ich domy modlitwy i kaplice, kościoły zionęły pustką. To już we drzwiach. Kto nie będzie zatroskany o prawdziwe Ciało Pańskie, zostanie współwinnym bałwochwalstwa i oszustwa i razem z bałwochwalcami i kłamcami będzie potępiony. Jak deptał z nimi Chrystusa, tak sam siebie pozbawi możliwości przyjmowania Jego Ciała i będzie to słuszna kara za bezbożność i pychę.


Zniesienie Mszy Świętej dokonuje się teraz. Dla dusz wiernych i kochających Chrystusa nie jest to zaskoczeniem, bo wiedzieli o tym już dawno, i czując to pilnie szukali miejsc gdzie pożywią się Ciałem Pańskim by duszę zachować w Wielkim Ucisku. Wiemy, że to wszystko było zapowiedziane, więc wierzących to mniej przeraża, niż przerażało patrzenie na deptanie konsekrowanych partykuł. Pytaliśmy się siebie, jak może Bóg pozwolić na to! Pytaliśmy z bólem, kiedy Bóg wystąpi przeciwko takiej zbrodni. Nie czekaliśmy długo.

Bóg dozwoli na takich kościołach działanie oszustwa, szatan zamiast Boga będzie im przewodził, a zamiast chleba życia dostaną tylko kawałek chleba, który będą mogli schować do kieszeni. Który życia wiecznego im nie przyniesie. Sprofanowane kościoły zostaną pozbawione Tego, dla kogo były budowane. Ohyda spustoszenia idzie śladami rozdeptanej, sponiewieranej Krwi i Ciała Pańskiego, które zakrwawiło posadzki odstępczych, heretyckich kościołów. Obłuda i pycha ludzka będzie sowicie nagrodzona – opuści Bóg swoje przybytki, i zaprowadzi wierne i kochające dusze na pustynię, gdzie sam będzie je żywił w ukryciu.

Ci, którzy za podpuszczeniem Antychrysta poszli deptać Najświętszy Sakrament, będą Go pozbawieni. Skończy się ta satanistyczna orgia uprawiana w dawniej katolickich kościołach. Nie będzie Ciała Chrystusa i nie będzie profanacji. Antychryst przejmie kościoły i dusze, którym było wszystko jedno.


Jeśli ktoś nie rozpoznaje czasów w jakich żyjemy jest biedakiem i nędzarzem. Ci zaś, którzy płakali nad Ciałem Chrystusa wiedzą, że nie trzeba się bać tego, kto zabija ciało, ale należy się bać tego, kto duszę może zatracić w piekle. Temu zaś piekielnemu zawistnikowi oddają się kościoły, które zamiast Boga obrały za ster posłuszeństwo najbardziej niegodziwym zdrajcom, byle nosili uzurpowane purpury. Współcześni Kajfasze skazali Kościół na śmierć, a większość „pobożnej” gawiedzi nawet nie zauważy, że weszło w satanizm, po partykułach konsekrowanych Hostii.


Wierzący jednak patrzą na to ze spokojem, bo nie mogli znieść tej obłudnej i okrutnej, ciągłej i masowej profanacji i lżej im będzie znosić brak Chrystusa w modernistycznych kościołach, niż to okrucieństwo i bezbożność, którą praktykowano od wielu miesięcy.
Bóg powiedział swoje Non possumus!
I dopuścił ohydę spustoszenia.



P.s.

Wygląda na to, że około 100 000 osób przeczytało ten artykuł. Zatem warto, żeby Państwo zaznajomili się i z tymi wpisami:

1. https://swietatradycja.wordpress.com/2022/02/14/16494/

2. https://swietatradycja.wordpress.com...i-zlego-ducha/
3. https://swietatradycja.wordpress.com...luteranskiego/
4. https://swietatradycja.wordpress.com...-mszy-swietej/
5. https://swietatradycja.wordpress.com...ycji-kosciola/

6. https://swietatradycja.wordpress.com...-spustoszenia/
7. https://swietatradycja.wordpress.com...u-konsekracji/

[Administrator]

Jeden ryt, a dwie formuły konsekracyjne


Służąc do Mszy świętej Novus Ordo, niejednokrotnie miałem możliwość usługiwania przy Mszale, w którym to w szczytowym momencie Liturgii Eucharystycznej, przewracałem kartkę na słowa konsekracji, które z pewnością każdy z nas dobrze zna. Jeśli ktoś jednak kiedyś myślał, że te same słowa słyszeli nasi przodkowie, podczas Najświętszej Ofiary przed wydaniem Missae Romanum w drugiej połowie XX wieku, to jest w błędzie. Ja również złapałem się na tym przekonaniu. Klęcząc po stronie Mszału podczas liturgii w Nadzwyczajnej Formie, widziałem i słyszałem dokładnie słowa konsekracji (często niesłyszalne dla innych wiernych).

Co ciekawe, są one odmienne od tych, które można usłyszeć w każdą niedzielę np. podczas sumy.

Słowa zawarte w obu księgach

Słowa konsekracji zawarte w Missae Romanum 1962	Słowa konsekracji zawarte w Missae Romanum 1970
,,TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE” ,,TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ NOWEGO I WIECZNEGO TESTAMENTU TAJEMNICA WIARY, KTÓRA BĘDZIE WYLANA ZA WAS I ZA WIELU NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW” (Tłumacząc z łaciny)	,,BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE” ,,BIERZCIE I PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA, KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW. TO CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ”

Tabela 1 - Słowa konsekracji w dwóch Mszałach Rzymskich[1]
Należy zacząć od źródeł
Zanim wyjaśnię, jaka jest przyczyna różnicy w tych dwóch formułach, warto na chwilę zajrzeć do Nowego Testamentu i pochylić się nad fragmentami mówiącymi o ustanowieniu Eucharystii. Zostały one przedstawione w poniższej tabeli.

Relacja św. Mateusza	Relacja św. Marka	Relacja św. Łukasza	Relacja św. Pawła
A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje».Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów.Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego».Po odśpiewaniu hymnu wyszli ku Górze Oliwnej (Mt 26, 26-30).	A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje».Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy.I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę, powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę nowy w królestwie Bożym» (Mk 14, 22-25).	,,Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!»Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: «Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana” (Łk 22, 19).	Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę».Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę» (1 Kor 11, 23-25).

Tabela 2 - Cytaty biblijne o ustanowieniu Eucharystii[2]


Analizując powyższe fragmenty możemy zauważyć, że w kwestii konsekracji chleba, formuły z obu Mszałów w nich występują. Warto także nadmienić, że wszyscy ewangeliści są zgodni co do faktu wydania Ciała Jezusa. Na tym zatrzymuje się św. Marek i Mateusz. Natomiast św. Łukasz uwydatnia kwestię ,,odbiorców” przyjmujących ten dar. Podkreśla bowiem, że będzie ono wydane ,,za wielu” i – dodaje znamienne słowa – ,,to czyńcie”. Ten drugi aspekt (czyli polecenie składania ofiary) podkreśla również św. Paweł. Natomiast jeśli chodzi o słowa konsekracji wina, widać pewne zróżnicowanie. ,,Trzon” jest ten sam – kielich z winem (później z Krwią Pańską) symbolizuje wieczne przymierze. We wszystkich relacjach ewangelistów Krew jest wylana za każdego – jak dodaje św. Mateusz – na zgładzenie win. Niestety swej relacji nie przytacza św. Jan. Mogłaby by ona dostarczyć wielu informacji jako słowa naocznego świadka (nie umniejszając przekazów pozostałych ewangelistów, a zwłaszcza św. Mateusza). W jego Ewangelii nie ma wzmianek o ustanowieniu kapłaństwa ani Eucharystii w taki sposób, jak opisali to pozostali autorzy. Mimo wszystko powyższe opisy są w pewnym sensie wystarczające, różnią się od siebie nieznacznie. Przekaz, który z nich płynie jest taki sam i jest klarowny.

Dziękczynienie pierwszych wspólnot Kościoła
Święty Justyn w swej Apologii przekazuje, że przewodniczący liturgii odmawiał dziękczynienie (gr. eucharistion). Jednak nie wiadomo, czy zawierało opowiadanie o ustanowieniu, tak jak występuje ono obecnie. Pierwszy raz o takich sformułowaniach można przeczytać w dziele św. Hipolita z 215 roku, pt. ,,Traditio Apostolica” Jednak już wtedy było wiadome, że te słowa nie są np. formułą sakramentalną, nie posiadają ,,specjalnego” działania. Taką formę mają przykładowo słowa: ,,N. ja Ciebie chrzczę w Imię…” wypowiadane przez szafarza sakramentu podczas obrzędu chrztu. Natomiast słowa konsekracji odbierano nie tyle jako osobne działanie na kształt formuły sakramentu, lecz jako szczytowe słowa wielkiej konsekracji, jaką opiewano niegdyś całą Modlitwę Eucharystyczną.

Przyczyny zróżnicowania tekstu
Fakt stosowania wielu formuł konsekracyjnych, spośród których nie wszystkie były zgodne z tekstem biblijnym, nie było niczym nowym. Nie było tam wprawdzie zdań całkowicie przypadkowych, nie mających żadnego powiązania z Biblią. Główne przesłanie zawsze było z nią tożsame. Przyczyną tych zmian była chęć ,,upiększenia” bądź ,,ulepszenia” tekstu, bądź też zachowania symetryczności obu opisów. Dlatego, jak podano w pierwszej tabeli , zdania różniły się od siebie i jest tak nadal.


Dwudziestowieczne zmiany
Przez wieki słowa konsekracji brzmiały w różny sposób, lecz od wydania Mszału Rzymskiego w 1570 roku, zawierały takie wyrażenia:

1. Konsekracja Hostii:

Hoc est enim Corpus meum.

1. Konsekracja kielicha z winem:

Hic est enim calix Sánguinis mei novi et aetérni testaménti: Misterium Fidei: qui pro vobis et pro multis effundétur in remissiónem peccatórum.
Jednak Paweł VI po Soborze Watykańskim II zmienił powyższe formuły. Usunął z nich niektóre słowa oraz dodał inne. Mianowicie:

1. Konsekracja Chleba:

Accpite et manducáte ex hoc omnes: hoc est enim Corpus meum, quod pro vobis tradétur.

1. Konsekracja kielicha z winem:

Accpite et bbite ex eo omnes: hic est enim calix Sánguinis mei novi et aetérni testaménti, qui pro vobis et pro multis effundétur in remissiónem peccatórum. Hoc fácite in meam commemoratiónem.
Z pewnością możemy zauważyć różnicę. Warto teraz poświęcić chwilę na wytłumaczenie zmian i podkreślenie, że nie zostały one wprowadzone przypadkowo.


Z łaciny na język polski

1. Od ,,Accipitie” do ,,meum”/,,tradétur”

Podstawą tej części konsekracji są słowa Jezusa ,,to jest bowiem Ciało Moje”. W takiej formie istniała i istnieje do dziś konsekracja Hostii w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego. Natomiast w Zwyczajnej Formie, po zmianach, jest ona o wiele dłuższa. Zaczyna się od słów: ,,Accpite et manducáte ex hoc omnes”, które oznaczają ,,Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy”. Przed Vaticanum II, były one odmawiane przez kapłana przed przyklęknięciem, po którym następowało ukazanie Hostii. Następnie wypowiadano znamienne słowa ,,to jest Ciało Moje” i na tym kapłan kończył powtarzanie słów Chrystusa. Obecnie dodaje jeszcze ,,quod pro Vobis tradétur” co tłumaczymy jako ,,które za was będzie wydane”. Tych słów nie zawiera Mszał z 1962roku, ani poprzednie wersje Mszału Piusa V[3].

1. Od ,,Accpite” do ,,commemoratiónem”

Podczas słów towarzyszących konsekracji kielicha z winem zmian jest więcej. Jak z pewnością było to widoczne, do konsekracji chleba po Vaticanum II dodano jedynie tekst, nic nie ujęto z tego, co znajdowało się w Mszale z 1960 roku, tak do słów konsekracji wina zarówno dodano, jak i odjęto niektóre słowa. Zaczniemy zatem od wersji przedsoborowej. Jej tekst jest, podobnie jak to było w konsekracji Chleba czy Hostii , ośrodkiem tego drugiego. Słowa: ,,Hic est enim calix Sánguinis mei novi et aetérni testaménti: Misterium Fidei: qui pro vobis et pro Multi effundétur in remissiónem peccatórum” tłumaczy się jako: ,,To jest bowiem kielich krwi Mojej, Nowego i Wiecznego Przymierza: Tajemnica Wiary: Która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów”. Wycięto z niej słowa ,,Tajemnica Wiary” i dodano ją jako odpowiedź ze strony ludu, jak można przeczytać w liście Pawła VI do wiernych z okazji ogłoszenia Mszału Rzymskiego. Co ciekawe, jest to jedyny moment Modlitwy Eucharystycznej gdy zwraca się ona do Jezusa (Syna), a nie do Boga Ojca.

Wracając jednak do tematu, równocześnie dodano do tych słów następujące wyrażenie: ,,Acc�*pite et b�*bite ex eoomnes”, które oznacza ,,bierzcie i pijcie z niego wszyscy”. Analogicznie do konsekracji chleba, kapłan wypowiadał te słowa przed przyklęknięciem poprzedzającym podniesienie kielicha. Po jego okazaniu mówił cicho ,,heac quotiescumque feceritis, in mei memoriam facietis”, co oznacza ,,ilekroć to czynić będziecie, na moją pamiątkę czyńcie”. Te słowa zostały włączone w poczet głównych słów, tzn. wypowiadanych głośno w Novus Ordo Missae, z małą reformą. Dziś brzmią one ,,to czyńcie na moją pamiątkę”.

Problemy z tłumaczeniem ,,za was” i pytanie
Podczas tłumaczenia słów mówiących o tym, że Krew Jezusa ,,za was i za wielu będzie wylana” można zauważyć pewną trudność, którą dostrzegli bibliści. W Ewangelii św. Mateusza (Mt 26, 28) są zawarte słowa ,,peripollon”, u św. Marka ,,hyperpollon” (Mk 14, 24), co oznacza ,,za wielu”. Słowo ,,polloi” z języka greckiego oznacza wielki tłum, zgromadzenie ludów, czy także świat ludzki (zob. Iz 53, 11; Dn 9, 27; Est 4, 3; 1 Krl 18, 25). Język hebrajski i aramejski tłumaczą natomiast słowo ,,kol”, istniejące w miejscu greckiego ,,polloi” jako ogół. Nigdy w historii jednak nie używano tego zwrotu. W ciągłym użytkowaniu znajdowały się sformułowania ,,za wielu”, ,,za was i za wielu” czy (po prostu) ,,za was”. Nie ma tam nigdy mowy, że ,,za ogół”, ,,za wszystkich”.

Czy te zmiany mają urzeczywistnienie w Biblii?
Jeśli mówimy o łączności dodawanych słów z Pismem Świętym, to nic co zostało dodane do formuł konsekracyjnych, nie zostało napisane przez człowieka w jakiejś adhortacji, konstytucji, książce czy innym dokumencie. Wszystkie zostały zapisane w Piśmie Świętym przez natchnionych autorów. Słowa ,,które za was będzie wydane” (dodane przez Pawła VI) pochodzą z Ewangelii św. Łukasza, a także z Listu do Koryntian (zob. tabela nr 1). Ponadto są one zawarte w ,,Tradycji Apostolskiej”. Jedynie te słowa zostały jako zupełnie nowe dołączone do słów konsekracji, gdyż pozostałe ,,dodatki”, istniejące w Mszale Pawła VI, znajdowały się już w Mszale z roku 1570 i jego edycjach typicznych, tylko w innym miejscu.

Zakończenie
Jestem pewny, że duża liczba osób nigdy nie wiedziała, albo i dalej nie zdaje sobie sprawy z tego, że mamy w Kościele dwie różne od siebie formuły konsekracyjne. Nie różnią się one jednak diametralnie od siebie i nie są sprzeczne. Po wypowiedzeniu przez kapłana (w osobie Jezusa) oby tych formuł dokonuje się przeistoczenie. Jednak gdy się pomyli lub wypowie inne słowa niż te, które są zapisane w Mszale Rzymskim Jana XXIII czy Pawła VI, Msza może stać się nieważna. Mają one wielką moc, gdyż wypowiedział je sam Chrystus, uświęcił je i ,,uzdolnił” do tego, by każdy wyświęcony kapłan, który wypowie je podnosząc chleb, odkładał Ciało Jezusa. Podnosił wino, a opuszczał Krew Pańską.

Dawid Makowski



Za: https://www.ddl.org.pl/index.php?opt...cyjne&catid=15

[Administrator]

Konsekracja to najważniejszy moment Mszy Świętej. Dokładne wypowiedzenie słów Chrystusa jest konieczne co do ważności Mszy Św.



Katolicy, dlatego słuchajcie uważnie słów wypowiadanych przez kapłana:

CHRYSTUS powiedział bowiem, konsekrując po raz pierwszy Ciało i Krew swoją,
że to Krew „KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.".



Odpowiedzialny kapłan dokładnie te słowa powinien wypowiadać.


W przeciwnym przypadku nie będzie Mszy Świętej, tylko nabożeństwo.

[Administrator]