Nauka katolicka i nabożeństwo wynagradzające na Pierwszy Piątek Miesiąca.

Nauka katolicka i nabożeństwo wynagradzające na Pierwszy Piątek Miesiąca.

https://salveregina.pl/wp-content/up...ana-Jezusa.jpg

Nauka.

Już prawie powszechnym jest u wiernych zwyczajem poświęcanie pierwszego piątku każdego miesiąca Sercu Jezusowemu i odprawiania w tym dniu pewnych ćwiczeń pobożnych, jako to: ofiarowania, przeproszenia itp. Nie ma jednak ogólnego odpustu dla wszystkich wiernych nadanego, lecz tylko dla członków Bractwa Serca Jezusowego.


Pierwszy piątek każdego miesiąca, według wyraźnej Woli Pana Jezusa, jest osobliwie poświęconym Sercu Boskiemu.

Jest więc skutecznym, przysposobić się nań już w wieczór poprzedni przez czytanie w książeczce zawierającej to nabożeństwo albo przez rozmyślanie Męki Pańskiej. Prócz tego skutecznym jest dzień przedtem poświęcać kilka chwil przed Najświętszym Sakramentem. W ten zaś dzień powinniśmy skoro ockniemy, ofiarować się zupełnie Panu Jezusowi i poświęcić uczynki nasze tego dnia na cześć Serca Jego.

Skoro tylko można, powinniśmy udać się do kościoła i tam wzbudzić boleść i żal wielki za wszelką obrazę, którą Jezusowi w Najświętszym Sakramencie wyrządzono, co nam nie może być trudno, jeżeli cokolwiek miłości mamy do Pana Jezusa. Jeżeliby zaś ta miłość miała być zimną i obojętną, powinniśmy się zastanowić nad przyczynami, dla których jesteśmy obowiązani kochać Jezusa.

Potem powinniśmy odbyć spowiedź z wszystkich grzechów, szczególnie tych, które popełniliśmy przez nieuszanowanie Najświętszego Sakramentu, albo zaś przez lenistwo w odwiedzaniu i przyjmowaniu Go w Komunii Świętej, którą czciciele Serca Boskiego w ten dzień przyjmować zwykli w tej intencji przyjmować trzeba, aby wynagrodzić bluźnierstwa i niewdzięczność, które Jezusowi tak często w Najświętszym Sakramencie wyrządzono.

W takiej intencji wszystkie ćwiczenia nabożne w tymże dniu odprawiać powinniśmy. Ponieważ nabożeństwo to dąży do tego celu, aby nas pobudzać do gorącej i doskonałej miłości ku Jezusowi, i aby ile zdołamy wynagrodzić wszystkie bluźnierstwa, którymi obrażono tak często Najświętszy Sakrament, dlatego te ćwiczenia mogą być odprawione w inny dzień.

Jezus każdego czasu żąda miłości naszej, a ponieważ w każdej chwili ludzie znieważają i obrażają Pana Jezusa, dlatego w każdym momencie starajmy się o zadośćuczynienie. Kto wiec przepisanych ćwiczeń nie może odprawić w każdy pierwszy piątek miesiąca, temu wolno odprawić je w każdy dzień tegoż miesiąca.

W takiej intencji możesz pierwszą w miesiącu Komunią Świętą i cały dzień ofiarować na Chwałę Serca Boskiego i uczynić wszystko to, czego w pierwszy piątek miesiąca nie mogłeś uczynić.

Nie ma jednak, ogólnego odpustu dla wszystkich wiernych nadanego, lecz tylko dla członków Bractwa Serca Jezusowego.


W jednym z objawień Swoich polecił Pan Jezus Św. Małgorzacie pobożne ćwiczenie w przyjęciu Komunii Świętej w dziewięć po sobie następujących pierwszych piątków dziewięciu miesięcy w intencji uczczenia Najświętszego Serca Jezusa i otrzymania wraz z Łaską wytrwania Łaskę godnego przyjmowania Najświętszego Sakramentu Ołtarza przed śmiercią.


Jakie modlitwy odprawisz w pierwszy piątek w miesiącu?
Modlitwy dowolne, odnoszące się do uwielbienia Tegoż Boskiego Serca. Możesz też odprawić Drogę Krzyżową, ponieważ w piątek Serce Jezusa na Krzyżu z nadmiaru Miłości za nas konało lub z niżej podanego schematu nabożeństwa.


SPOSÓB ODPRAWIENIA PUBLICZNEGO NABOŻEŃSTWA DO NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA

Po odśpiewaniu Godzinek do Najsłodszego Serca Jezusa następuję wystawienie Najświętszego Sakramentu Ołtarza, kapłan zaintonuje: „Jesu dulcis memoria“ i razem zacznie się procesja do Ołtarza Najświętszego Serca, podczas której odśpiewują się następującą pieśń: Witaj rajskich rozkosz źródło.


Tę pieśń śpiewa się także w pierwsze piątki podczas Mszy Świętej.


Antyfona.

Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusowego 1934

Veni Sancte Spiritus, reple tuorum corda fidelium, et Tui Amoris in eis ignem accende, qui per diversitatem linguarum cunctarum gentes in unitate Fidei congregasti.
Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca Twych wiernych i Twojej Miłości ogień w nich zapal, Któryś narody rozmaitych języków w jedności Wiary zgromadził.

P. O Jezu Najmiłościwszy, ześlij nam od Ojca Ducha Świętego z Jego Siedmioma Darami. Przez Miłość Swojego Boskiego Serca usuń z serc naszych wszystko, co tym Darom jest na przeszkodzie, a dopomóż nam wykonywać cnoty, które im torują drogę.


W. Boskie Serce Jezusa, zetrzej w nas wszelką pychę, a użycz nam rzetelnej pokory.


P. Boskie Serce Jezusa, wyniszcz w nas samolubstwo, nieużytość i złośliwość,


W. A daj nam serdeczną miłość bliźniego.


P. Boskie Serce Jezusa, wyrwij z nas gniew, porywczość i cierpkość,


W. A daj nam cichość i łagodność.


P. Boskie Serce Jezusa, zgładź w nas doszczętnie lenistwo duchowe,


W. A daj nam gorliwość, z wiary i miłości płynącą.


P. Boskie Serce Jezusa, zduś w nas chciwość i skąpstwo,


W. A daj nam serce życzliwe i ofiarne.


P. Boskie Serce Jezusa, zachowaj nas od nieumiarkowanego folgowania zachciankom ciała i ducha,


W. A daj nam umiłowanie mierności i wstrzemięźliwości.


P. Boskie Serce Jezusa, trzymaj od nas zdała wszystko, co się sprzeciwia świętej skromności,


W. A daj nam żyć w czystości ciała i serca.


P. Ciebie zaś Duchu Święty, Który jesteś Miłością samą, Który z Miłości utworzyłeś Boskie Serce Jezusowe i napełniłeś je Swymi Darami, Ciebie prosimy: Przelej z tegoż Boskiego Serca do naszych serc Siedem Darów Swoich, abyśmy w tymże Sercu i przez Nie Ciebie wraz z Wcielonym Słowem czcili, chwalili i kochali; a z Tobą i Sercem Jezusowym zjednoczeni, tym goręcej miłowali Ojca tu w doczesności i tak zasłużyli sobie być Jego kochającymi dziećmi w Wieczności.
W. Amen.


P. Duchu Święty! / Dziękuję Ci za tę Miłość ku ludziom, / jaką napełniłeś Boskie Serce Jezusa. / Pragnąłbym kochać Serce Jezusowe takąż miłością, / Ciebie zaś tą samą, w jakiej je tworzyłeś.
Duchu Święty! Użycz mi Łaski, żebym w tym Najświętszym Sercu żył, działał i umierał; a będę Ciebie za to w tymże Sercu wiecznie miłował i wysławiał jako Ojca Miłości i Świętości.
W. Amen.


P. Módlmy się. Boże, Ojcze Niebieski, / Który Swemu Kościołowi Świętemu i Jego dzieciom / przez Boskiego Syna Swojego zesłałeś Ducha Świętego / i zsyłasz Go jeszcze zawsze, / aby dokonywał w nas Cudów Twej Boskiej Miłości: / oświecaj i umacniaj przez Tegoż Ducha Świętego Ojca Świętego, / wszystkich biskupów i kapłanów. / Uświęcaj coraz więcej wszystkie stany i członki Kościoła Świętego / i prowadź tę Niepokalaną Oblubienicę Jezusa Chrystusa do zwycięstwa nad wszystkimi jej wrogami. / Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego.

W. Amen.

Gdy procesja z Przenajświętszym przyjdzie przed ołtarz Najświętszego Serca Jezusa, zaczyna się odmawiać litanię:
Litania do Najsłodszego Serca Pana Jezusa.

Skarbnica odpustów modlitewnych i uczynkowych, 1901

Ojciec Św. Leon XIII dekretem Kongregacji Św. Obrz. z 2. kwietnia 1899. r. zatwierdził tę Litanię dla całego świata katolickiego; przywiązany jest do niej odpust 300 dni. Tłumaczenie zatwierdzone przez Biskupów całej Polski w r. 1911


Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison.
Christe, audi nos. Christe, exaudi nos.
Pater de Coelis Deus, MISERERE NOBIS.
Fili Redemptor mundi Deus,
Spiritus Sancte Deus,
Sancta Trinitas unus Deus,
Cor Jesu, Filii Patris aeterni,
Cor Jesu, insinui Virginia Matris a Spiritu Sancto formatum,
Cor Jesu, Verbo Dei substantialite runitum,
Cor Jesu, Majestatis infinitae,
Cor Jesu, Templum Dei Sanctum,
Cor Jesu, Tabernaculum Altissimi,
Cor Jesu, domus Dei et porta coeli,
Cor Jesu, fornax ardens caritatis,
Cor Jesu, justitiae et amoris receptaculum,
Cor Jesu, bonitate et amore plenum,
Cor Jesu, virtutum omnium abyssus,
Cor Jesu, omni laude dignissimum,
Cor Jesu, rex et centrum omnium cordium,
Cor Jesu, in quo sunt omnes thesauri sapientiae et scientiae,
Cor Jesu, in quo habitat omnis plenitudo divinitatis,
Cor Jesu, in quo Pater sibi bene complacuit,
Cor Jesu, de cujus plenitudine omnes nos accepimus,
Cor Jesu, desiderium collium aeternorum,
Cor Jesu, patiens et multae miserieordiae,
Cor Jesu, dives in omnes qui invocant te,
Cor Jesu, fons vitae et sanetitatis,
Cor Jesu, propitiatio pro peccatis nostris,
Cor Jesu, saturatum opprobriis,
Cor Jesu, attritum propter scelera nostra,
Cor Jesu, usque ad mortem obediens factum,
Cor Jesu, lancea perforatum,
Cor Jesu, fons totius eonsolationis,
Cor Jesu, vita et resurrectio nostra,
Cor Jesu, pax et reconciliatio nostra,
Cor Jesu, victima peccatorum,
Cor Jesu, salus in te sperantium,
Cor Jesu, spes in te morientium,
Cor Jesu, deliciae Sanctorum omnium,
Agnus Dei, qui tołlis peccata mundi parce nobis, Domine.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, exaudi nos, Domine.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis.

Christe, audi nos. Christe, exaudi nos.

Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison.

Pater noster. Ave Maria. Gloria Patri.


Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Serce Jezusa, Syna Ojca Przedwiecznego,
Serce Jezusa, w Łonie Matki Dziewicy od Ducha Świętego ukształtowane,
Serce Jezusa, z Boską Osobą Słowa zjednoczone,
Serce Jezusa, Nieskończonego Majestatu,
Serce Jezusa, świątynio Boga,
Serce Jezusa, przybytku Najwyższego,
Serce Jezusa, Domie Boży i Bramo Niebios,
Serce Jezusa, gorejące ognisko Miłości,
Serce Jezusa, siedlisko Sprawiedliwości i Miłości,
Serce Jezusa, pełne Miłości i Dobroci,
Serce Jezusa, cnót wszelkich bezdenna głębino,
Serce Jezusa, wszelkiej Chwały najgodniejsze,
Serce Jezusa, któreś Królem serc wszystkich i celem ich,
Serce Jezusa, w którym są wszystkie skarby mądrości i umiejętności,
Serce Jezusa, w którym cała pełnia Bóstwa mieszka,
Serce Jezusa, w którym Sobie Ojciec bardzo upodobał,
Serce Jezusa, z którego pełności wszyscyśmy otrzymali,
Serce Jezusa, pożądanie wzgórz wiekuistych,
Serce Jezusa, cierpliwe i wielkiego Miłosierdzia,
Serce Jezusa, hojne dla wszystkich, którzy Cię wzywają,
Serce Jezusa, Źródło życia i świętości,
Serce Jezusa, przebłaganie za grzechy nasze,
Serce Jezusa, zelżywościami nasycone,
Serce Jezusa, starte dla grzechów naszych,
Serce Jezusa, posłuszne aż do śmierci,
Serce Jezusa, włócznią przebite,
Serce Jezusa, Źródło wszelkiej pociechy,
Serce Jezusa, Życie i Zmartwychwstanie nasze,
Serce Jezusa, pokoju i pojednanie nasze,
Serce Jezusa, krwawa Ofiaro za grzechy,
Serce Jezusa, zbawienie ufających w Tobie,
Serce Jezusa, nadziejo w Tobie umierających,
Serce Jezusa, rozkoszy Wszystkich Świętych,


Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami.

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu.

Antyfona.
Do Serca Twojego uciekamy się, Jezu, Boski Zbawicielu; naszymi grzechami racz się nie zrażać, o Panie Święty! Ale od wszelakich złych czynów, racz nas zawsze zachować, Boże Łaskawy i Najlitościwszy! O Jezu! o Jezu! o Jezu Dobry, Zbawicielu słodki, Pośredniku Boski, jedyna Ucieczko nasza! W Sercu Twoim racz nas ukryć/obmyć*, do Serca Twojego racz nas przytulić, w Swym Sercu na wieki racz nas zachować! O Jezu! o Jezu! o Jezu Dobry! Zbawicielu słodki. Pośredniku Boski, jedyna Ucieczko nasza! Amen.

V. Jesu mitis et humilis Corde.
R. Fac cor nostrum secundum Cor Tuum.
V. Cor Jesu, miserere nobis.
R. Ut digni efficiamur, te diligere ex toto corde.


V. Oremus. Omnipotens sempitene Deus, respice in Cor dilectissimi Filii tui et in laudes et satisfactionies, quas in Nomine peccatorum Tibi persolvit, iisque misericordiam Tuam petentibus Tu veniam concede placatus, in nomine eiusdem Filii Tui Jesu Christi, qui Tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.


R. Amen.
V. Fac nos, Domine Jesu, Sanctissimi Cordis Tui, virtutibus indui et affectibus inflammari: ut et imagini Bonitatis Tuae conformes, et Tuae Redemptionis mereamur esse participes. Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum.

R. Amen.

V. Jezu cichy i pokornego Serca, R. Uczyń serca nasze według Serca Twego.
V. Najsłodsze Serce Jezusa, zmiłuj się nad nami.
R. Abyśmy się stali godnymi, Ciebie kochać z całego serca.

V. Módlmy się. Wszechmogący Wieczny Boże! wejrzyj na Serce Najmilszego Syna Twojego i na Chwałę i zadośćuczynienia, jakie Ci za grzeszników składa, a gdy oni do Twego Miłosierdzia się udają, Ty im łaskawie przebacz w Imię Tegoż Syna Twego, Jezusa Chrystusa, Który z Tobą żyje i króluje w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.

V. Daj nam, Panie Jezu, Najświętszego Serca Twojego cnotami się przyodziać i uczuciami się zapalić, abyśmy i obrazowi Dobroci Twojej podobnymi się stali i Twego Odkupienia zasłużyli być uczestnikami, Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym, Bóg na wieki wieków.


V. Módlmy się. Boże Miłosierny! Któryś dla zbawienia grzeszników i dla pociechy utrapionych Najświętsze i Niepokalane Serce Błogosławionej Maryi Panny Dobrocią i Miłosierdziem napełnił: daj nam, którzy wzywamy przyczyny Tego Najsłodszego Serca, Łaskę powstania z grzechów i ratunek w każdej potrzebie.
O Panie Jezu Chryste! Któryś nam w tym cudownym Sakramencie Męki Twojej pamiątkę zostawić raczył, racz dać, prosimy, abyśmy Święte Tajemnice Ciała i Krwi Twojej tak szanowali, abyśmy pożytku Odkupienia Twego sami w sobie ustawicznie doznawali. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.
R. Amen

Dwanaście rozmyślań, tudzież dwanaście modlitw na pierwsze piątki lub niedziele każdego miesiąca

NA STYCZEŃ.

Rozmyślanie: Najświętsze Serce Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie utajone, jest ofiarą.


1. Przedstaw sobie Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie jako baranka zabitego na ofiarę; z Najświętszego Jego Serca wybuchają płomienie i tę ofiarę pochłaniają. Przed dwudziestu jeden wiekami miłość była przyczyną, dla której Pan Jezus przyjął na Krzyżu śmierć, ale prócz miłości zgotowała Mu tę śmierć nienawiść i zazdrość Jego nieprzyjaciół. Teraz zaś sama miłość czyni Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie ofiarą błagalną. Przez krwawą Ofiarę krzyżową stało się już zadość tak Chwale Boskiej, jak i ludzkiemu zbawieniu; po cóż więc to nowe i nieustanne poświęcenie i poniżenie?… Na Krzyżu ukrytym było tylko Bóstwo Pana Jezusa; tu w Najświętszym Sakramencie ukrywa Pan Jezus nawet Swe Człowieczeństwo i nie ma krasy, ani piękności (Ks. Iz. 53, 2). I czemuż raz tylko na rok nie odprawia się u nas ta Tajemnica i ta ofiara? Czemu to tak często oddaje się sam Pan Jezus w ręce niezbożnych i świętokradców?… Jedna na to pytanie tylko odpowiedź: Umiłował nas i wydał Samego Siebie za nas (Ef 5, 2). Wody mnogie nie mogły ugasić miłości. (Pnp 8, 7). O Miłości tak wielka: o Ofiaro Miłości — o Najsłodsze Serce Jezusowe za mnie ofiarowane: jakież dzięki zdołam Ci oddać za takie Dobrodziejstwa!…
2. Codziennie bywa Pan Jezus na Ołtarzu ofiarowan, i ciebie Swym Przykładem do zupełnego siebie ofiarowania pobudza. Patrz, czego nie czyni, aby cię przekonać o Swej ku tobie Miłości? Mocna jest jako śmierć Miłość Jego (Ks. Pnp. VIII, 6). Rozkochaj się i ty w Panu Jezusie, a wnet poznasz, że nie jest zbyt trudnym umartwienie, które cię tak bardzo przeraża. O zaiste, trzeba dopełnić czynem ofiarę z siebie, nieraz Panu Jezusowi usty uczynioną! Dlaczego, kiedyś raz poddał barki swe pod Krzyż Chrystusowy, znów go chcesz zrzucić? Po co się skarżysz na jego ciężar? po co innej drogi szukasz do Nieba? Oto pewna droga umartwienia, zwyciężania siebie samego. Pocznij już wtedy choć w części zwyciężać się dla Chrystusa Pana, ażebyś zasmakował w tej słodyczy, która jest nieodstępną towarzyszką zaprzania samego siebie; przyłóż się nareszcie, a nie zmęczysz się. Czego żąda Pan Jezus? Żądali od ciebie Pan Jezus czegoś małego — miałżebyś tego nie uczynić dla Tego, który tak wiele dla ciebie ucierpiał? Żądali rzeczy wielkiej, raduj się, mężnie sobie poczynaj, a do końca przywiedź. Oto dzień najszczęśliwszy dla duszy twojej, początek prawdziwej, a wysokiej świątobliwości.


„Dziś zbawienie stało się temu domowi”(Łuk. 19, 9), bylebyś tylko spiesznie zeszedł z Zacheuszem z drzewa — drzewa oziębłości, ospałości i połowiczności dusznej w Służbie Bożej: bylebyś i ty Pana Jezusa do ciebie przychodzącego w gościnę ochoczo przyjął.

Akt poświęcenia siebie samego Najsłodszemu Sercu Pana Jezusa.

O Panie Jezu! oddaję Ci serce moje — umieść je w Twoim. W Twoim Sercu chcę oddychać, Twoim Sercem chcę kochać, w Twoim Sercu chcę żyć, nieznany światu, a znany Tobie Samemu.


W tym to Sercu czerpać pragnę ową gorliwą Miłość, którą pałać powinno serce moje. W Nim znajdę moc, światło, odwagę, prawdziwą pociechę. Gdy słabnąć będę — Ono mnie pokrzepi; gdy będę smutnym — Ono mnie pocieszy; gdy niespokojnym, strwożonym — Ono mnie uspokoi.


O Najświętsze Serce Jezusa, niechże serce moje stanie się ołtarzem Twojej Miłości; niechaj mój język opowiada Dobroć Twoją; niech oczy moje bezustannie w Ranę Twoją utkwione będą; niechaj mój rozum rozważa Twe Niepojęte Doskonałości, a pamięć moja niechaj na zawsze przechowywa drogie wspomnienia Miłosierdzia Twego. Niechaj wszystko we mnie wyraża miłość mą dla Twego Najsłodszego Serca, o Jezu! a serce moje niechaj gotowym będzie na wszystkie dla Ciebie ofiary.
O Serce Maryi, po Sercu Jezusowym Najmilsze, Najlitościwsze, Najmiłosierniejsze ze wszystkich serc, przedstaw Sercu Twojego Syna, naszą ofiarę, naszą miłość, nasze przedsięwzięcia; ulituj się nad naszą nędzą, uwolnij nas od niej, a tak będąc naszą Opiekunką na ziemi, o Matko Jezusowa, staniesz się naszą Królową w Niebie. Amen.

NA LUTY.

Rozmyślanie: Serce Jezusowe w Najświętszym Sakramencie utajone jest wzorem pokory.


1. Przedstawmy sobie, o ile możemy, Chwałę Nieskończonego Majestatu Chrystusa Pana, siedzącego po Prawicy Ojca Przedwiecznego. Panującemu na wysokościach z drżeniem oddają cześć Aniołowie, a dla blasku Potęgi i Chwały upadają na twarze lub je zasłaniają. Potem zwróćmy oczy na Tabernakulum i porównajmy pokorę, a raczej to najzupełniejsze uniżenie Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, z ową Chwałą i Świetnością Wiekuistą. Cisza wprawdzie panuje w Przybytku, ale czyż przykładem nie woła na nas to Serce Najświętsze: „Uczcie się ode Mnie, żem jest cichy i pokornego Serca” (Mat. 11, 20) Lecz na czymże polega prawdziwa serca pokora? Oto na tym, ażebyśmy sami siebie nisko cenili, a cierpliwie od drugich znosili zhańbienie, niesławę, poniżenie. Czyż mógł Pan Jezus bardziej Swój Majestat utaić i niejako ująć należnej sobie czci, jak to czyni w Najświętszym Sakramencie? A Pan Jezus czyni to wszystko dobrowolnie. „Nie ma krasy ani piękności” (Ks. Iz. 53, 2), „iż sam chciał” (Ks. Iz. 53, 7). A my czy jesteśmy obojętnymi na Chwałę lub wzgardę; czy jesteśmy zarówno gotowymi zająć choćby najniższe miejsce z takim zadowoleniem, jak i świetne? Chrystus Pan jest „Królem wieków, Nieśmiertelny” (I. Tym. 1, 17), a my proch i popiół.


2. Ale zastanówmy się jeszcze lepiej nad tym, jak pożądanym, jak drogim jest to poniżenie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa! jak inny Sąd Jego, a inny świata; jak różne zapatrywanie Jego od naszego zapatrywania.
a) Nam się zdawać może, według roztropności ciała, że więcej by przyczynił Pan Jezus Chwały Bożej, gdyby zamiast ukrywać w Najświętszym Sakramencie Swój Majestat, zajaśniał między ludźmi wielkością Swej Chwały. Ale Pan Jezus osądził za rzecz stosowniejszą i więcej dla nas przydatną: pozostawić nam przykład poniżenia Swego. Albowiem jakże nam trudno w milczeniu znieść wzgardę, znieść poniżenie?… Jakże trudno zrozumieć, że to głos ciała, głos dumy, który na nas wtedy woła: położenie moje, miłość prawdy, sprawiedliwość wymaga, abym na tę obmowę, na tę potwarz, na to poniżenie nie milczał!
b) Biorąc rzeczy po ludzku, moglibyśmy sobie myśleć: O, lepiej byłoby dla zbawienia dusz ludzkich, gdyby Pan Jezus z nami na Ołtarzach pozostając, tam jawnie coś ze Swej Łaskawości, coś z dziwnej Dobroci Najświętszego Serca Swego odsłaniać nam raczył. Prawda, nie małyby stąd był pożytek dla dusz naszych grzesznych, ale Pan Jezus jeszcze pożyteczniejszym dla nas uznał objawić zadziwiającą pokorę Najświętszego Serca Swego; pokorę cichą, która samem milczeniem uczy, nie mową; przykładem poniżenia, nie wymownymi słowy.
Poznajmyż wtedy, jak to najpokorniejsze Serce Pana naszego brzydzi się wszelką wyniosłością, dumą, próżnością: jeżeli, aby nas z nich wyleczyć, swoją chwałę zaniechał, stłumił, utaił.
O Serce pełne pokory, daj memu zarozumiałemu sercu cnotę pokory.
O mój Najmilszy Panie! czym się więcej dla mnie poniżasz, tym droższy jesteś sercu memu.

Modlitwa Św. Alfonsa Liguorego.

O Najsłodsze Serce Jezusa mojego! cóż od Ciebie może być godniejszym miłości mojej? Tyś ozdobą Raju, Tyś Miłością Ojca Przedwiecznego; w Tobie, jak na Tronie swoim, zasiadają cnoty wszelkie! O Serce Jezusa mojego, jakże Cię miłować powinny wszystkie serca ludzkie, jak nędznym i nieszczęsnym jest serce nie miłujące Ciebie!…
O Boże mój! Tak nieszczęśliwym było i moje serce przez cały czas, gdy Cię nie miłowało! Lecz odtąd wyrzekam się tego największego nieszczęścia. Kocham Cię i pragnę kochać zawsze, o Panie serca mojego.


O przecudne płomienie gorejące w kochającym Sercu Jezusa mojego! zapalcie w moim nędznym i oziębłym sercu błogosławiony i święty ogień, przyniesiony przez Pana Jezusa z Nieba na ziemię! Spalcie i zniszczcie wszelkie istniejące w mym sercu nieprawe uczucia, które mu nie dozwalają być zupełnie Bogu poświęconym. Kocham Cię, o Boże mój, kocham Cię i Ciebie tylko chcę kochać.


Panie, nie pogardzaj miłością serca, które tylekroć Twoje Serce goryczą napawało, ale które już od tej chwili Ciebie tylko kochać pragnie. Niech to Serce Twoje dokona tego cudu Miłosierdzia Swego, żeby serce moje, które dotąd, odwracając się od Ciebie i gardząc Tobą, tyle Boskiemu Sercu Twojemu zadało boleści, już teraz kochało Cię z całej duszy i na zawsze.


Maryo Przenajświętsza! w Której Sercu Macierzyńskim cała moja nadzieja, wspomóż mnie i wstaw się za mną, aby Bóg przez Łaskę Swoją serce moje uczynił takim, jakim je mieć Sam pragnie. Amen.

NA MARZEC.

Rozmyślanie. Najsłodsze Serce Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie utajone, jest Więźniem Miłości.


1. Pan Bóg w Miłosierdziu Swoim postanowił podać rękę ku powstaniu ludziom po ich upadku, Łaskami ich wspierać mnogimi, aby dostąpić mogli zbawienia. Ale czy dla urzeczywistnienia tych Zamiarów Boskich potrzeba było, aby Pan Jezus pozostawał z nami Utajony pod postacią Chleba na Ołtarzach w naszych kościołach? Bynajmniej. Bo Najświętsze Serce Pana Jezusa w Niebie pozostając, mogło nam stamtąd zsyłać Łaski…. mógł Pan Jezus wtedy tylko zstępować na Ołtarze, kiedy się odprawia Tajemnica Mszy Świętej; mógł również jedną, jedyną Sobie obrać świątynię, w niej ciągle przemieszkiwać. Ale inaczej postanowił, inaczej uczynił. Mieszka z nami, dniem i nocą mieszka w tylu tysiącach miejsc i mieszkać będzie przez wszystkie wieki, by się spełniło, co rzekł: „Oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mat. 28, 20). — Czyni to Pan z wielkiej ku nam miłości, aby nas „nie pozostawić sierotami” (Jan 14, 18), bo radość Najświętszego Serca Pana Jezusa „jest mieszkać z synami ludzkimi” (Ks. Przyp. 8, 31). Pozostał z nami Pan Jezus na Ołtarzach, abyśmy mogli każdego czasu doń przychodzić, w Jego stawać Obecności bez żadnej przeszkody, wylewać przed Nim dusze nasze, by być z Nim, z Oblubieńcem duszy naszej.
O Miłości przedziwna i niepojęta! Jakże tej Miłości odpowiadamy? Czy się odpłacamy wzajemnością, czy słuchamy wezwania miłościwego Pana naszego i Zbawcy! Czy serce nasze pociąga nas ku Niemu? Czy raczej lada drobnostka, lada przeszkoda nie staje nam na zawadzie do odwiedzin Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie Utajonego; na tyle innych odwiedzin, co najmniej niepotrzebnych, czas znajdujem, a na odwiedziny Boga naszego czasu nam niedostaje!


2. Przestawanie z nami, tak bardzo cieszy Najświętsze Serce Pana Jezusa, że kiedy my doń przyjść nie możemy, to każę się zanosić do nas; a wtedy jakież to nieraz nawiedza miejsca: więzienia, szpitale, nędzne schronienia! Prawda, że teraz dzieje się to tylko wtedy, kiedy jego słudzy…. z życiem się rozstać mają…. ale dawniej, kiedy gorętsza była jeszcze miłość, w pierwszych czasach Chrześcijaństwa, to i długo i ciągle Pan Jezus przebywał dla pociechy i pomocy wśród rodzin chrześcijańskich, pod postacią sakramentalną Chleba Utajony. Najsłodsze Serce Pana Jezusa i dziś to samo uczynić gotowe, byle się odnowiła żywa wiara i gorąca miłość między Chrześcijany!


Odwiedzajmy więc często Pana Jezusa; a jeśli prawdziwie nie możemy tam co dzień pospieszyć, tęsknijmy przynajmniej za Nim i wołajmy, jak wołał prorok, tęskniąc za Arką, w której była manna — figura tylko Pana naszego, utajonego pod postaciami — „Jako miłe Przybytki Twoje, Panie Zastępów: żąda, i ustaje dusza moja do Pałaców Pańskich” (Ps. 84/83/, 2).

Modlitwa Św. Alfonsa.

O Najdroższe Serce Jezusa mojego! Serce stworzone umyślnie na to, aby ludzi miłować; jak się to dzieje, że ludzie tak dalece zapominają o Tobie i taką niewdzięcznością odpłacają się Twojej miłości? Lecz niestety! czyż i ja nie byłem z liczby tych niewdzięcznych, którzy Cię nie kochają? Odpuść mi wszelki grzech mój, o Jezu, który popełniłem, nie miłując Ciebie. Serce Twoje pełne miłości ku mnie, przywiodło Cię do tego, żeś użył wszelkich środków, a w końcu i śmierć poniósł za mnie, żeby mnie o Swej Miłości przekonać i do zamiłowania nawzajem przywieść. Wiem, że zasłużyłem, abym został skazany na niemożność miłowania Ciebie, kiedym przez czas tak długi Sercem Twoim pogardzał. Lecz, o Zbawco mój najdroższy! ukarz mnie najsurowiej, lecz od tej jednej kary niemiłowania Ciebie uchowaj mnie miłościwie! daj mi łaskę miłowania Ciebie, a potem ukarz mnie według Woli Twojej.


O Serce Jezusa mojego; rozpal serce moje Miłością Twoją. Nie dopuszczaj, żebym kiedy, chociażby na najkrótszą chwilę, nie miał Cię kochać; ześlij raczej śmierć na mnie, zniszcz mnie raczej, aniżeli żebym Cię kiedy, o Serce Najdobrotliwsze, niewdzięcznością serca mojego miał zasmucić!


O Maryo! Matko Pięknej Miłości, Której Serce pragnie tak gorąco, aby wszystkie serca Serce Jezusa kochały nad wszystko i stale, zjednocz serce moje z Sercem Syna Twojego i z Twoim tak ściśle, aby ono tego związku już nigdy zerwać nie mogło. Amen.

NA KWIECIEŃ.

Rozmyślanie: Serce Jezusowe w Najświętszym Sakramencie utajone, jest wzorem życia ukrytego w Bogu.


1. Jak Pan Jezus przez trzydzieści pierwszych lat Życia Swego na ziemi oddany modlitwie, cichym a wielkim cnotom rodzinnego życia, pozostawił nam wzór życia ukrytego w Bogu, tak i dziś żyjąc na Ołtarzach naszych w Najświętszym Sakramencie, taki sam wzór nam pozostawia. Wśród cienia tych Ołtarzy, wśród tej ciszy, samotności nieraz zupełnej, żyje ukryty pod postacią Chleba. Ten, co świat stworzył i nim rządzi, Ten, Który jest weselem i pociechą nieba: tam żyje Syn Maryi i Syn Boży, Bóg i Człowiek Chrystus Jezus ukryty dla oka ludzkiego, żyje życiem wewnętrznym, życiem skupionym, życiem dla Boga.
Tym sposobem uczy nas i wzywa, abyśmy i my podobnie żyć zapragnęli — spróbowali życia wewnętrznego, cichego, ukrytego przed światem w Bogu i dla Boga. Nic to nie znaczy, że ktoś nie pustelnik, nie zakonnik lub nie zakonnica; nic nie znaczy, że naokoło siebie ma liczną rodzinę, że jest wśród świata postawiony. I taki może, jeżeli zechce, wśród rodziny i wśród świata żyć życiem wewnętrznym, skupionym, życiem ukrytym. Ale jak dojść do tego? Oto, jeżeli to, co kochamy na świecie, kochać będziemy w Bogu; jeżeli wszystko, co czynimy, czynić będziemy nie dla oka ludzkiego, ale dla Boga; jeśli we wszystkim pragnąć będziemy spełnienia Woli Bożej.


2. Ważne są owoce życia wewnętrznego.
a) Czystość serca: Bo jakież jest inne źródło upadków, tę czystość duszy odejmujących, jeśli nie przywiązanie do rzeczy tego świata?
b) Pokój duszy. Skądże walki i zwady między wami? Izali nie stąd, z pożądliwości waszych, które wojują w członkach waszych? (Jk 4, 1) Gdy tym namiętnościom pokarm odbierzemy; Boga, a nie zaspokojenia swych chęci szukając; poskromimy je, wówczas i walka z niemi łatwą i upragnioną dla nas się stanie.
c) Duch modlitwy. Albowiem cokolwiek byśmy czynili zostając ciągle z Bogiem, zawsze tym sposobem modlić się będziem.
d) Pociechy wewnętrzne i obfite światło Łaski. Kto nie zna wewnętrznego życia, ten od niego stroni, sądzi mylnie, że ono jest życiem smutnym i tęsknym; ale kto raz skosztuje, jak słodkim jest Pan…. bojącym się Jego (Ps. 34, 9—10), ten z obfitości pociech i łask Bożych pozna, że życie skupione, ukryte w Panu Bogu, jest owym skarbem ukrytym, ową perłą drogą, za którą mądry kupiec oddaje całe swe mienie, aby ją kupić i nią się cieszyć i posiadać.
O, tego skarbu pragnę, tę perłę nabyć sobie życzę! Panie Jezu w Najświętszym Sakramencie Utajony, naucz mnie, jak to mam uczynić, co mam sprzedać, co mam wyrzucić z serca mego, aby Ciebie znaleźć, Ciebie posiadać.

Modlitwa Św. Bonawentury do Najsłodszego Serca Jezusowego.

Najsłodsze i Najlitościwsze Serce Pana Jezusa, przejmij mą duszę i zmysły moje zbawiennym Ogniem Miłości Twojej; napawaj mnie prawdziwą Boską Miłością, ażebym tęsknił do owej jedynie chwili, kiedy mnie uszczęśliwisz posiadaniem Ciebie. Spraw to, o Jezu, ażebym łaknął Ciebie, Który jesteś Chlebem Aniołów i naszym Chlebem powszednim, który zachwycasz dusze święte najrozkoszniejszymi pociechami. Aniołowie ubłogoslawieni widokiem Twoim, nie mogą się nasycić rozmyślaniem o Tobie. Oby serce moje i zmysły moje pałały ciągle największą żądzą widzenia i kochania Ciebie; oby pragnienie gorące uniosło mię do Ciebie, który jesteś źródłem życia i mądrości, ogniskiem światła wiekuistego i strumieniem najczystszych rozkoszy.
Obym szukając, mógł znaleźć Ciebie; obym idąc za Tobą, mógł dojść do Ciebie; obym myślał o Tobie, obym mówił o Tobie, obym czynił ku czci i Chwale Twojej wszystko z radością i wytrwaniem. Bądź Boskie Serce moją nadzieją, moją ufnością, kochaniem moim, rozkoszą, pokojem i weselem moim, moim szczęściem i radością, moim pokarmem i lekarstwem, moją pomocą i schronieniem, mądrością i poradą moją, skarbem moim i dziedzictwem moim. Niech więc rozum mój, duch mój i serce moje na zawsze i nierozłącznie przylgnie do Ciebie. Amen.

NA MAJ.

Rozmyślanie: Najsłodsze Serce Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie utajone, jest wzorem czynności apostolskiej.


1. Najświętsze Serce Jezusowe, które w czasie Żywota Pana Jezusa między Apostołami pobudzało Go do tylu prac apostolskich, nie jest bezczynnym w Najświętszym Sakramencie. Pan Jezus z tego Swego mieszkania rządzi Kościołem świętym, udziela duszom grzesznym Łaski do nawrócenia, kuszonych i chwiejących się umacnia, sprawiedliwym i miłującym Go, coraz większej miłości swej udziela. Jeżeli wtedy miłujemy Pana, naśladujmy Najświętsze Serce Jego, starajmy się o Chwałę Bożą i zbawienie bliźnich. — Cóżeśmy dotąd dla tych świętych spraw uczynili? — Co na przyszłość czynić dla nich wypada, aby bardziej podobać się Panu Jezusowi, aby iść w Ślady Święte Jego, przejąć się Jego wzniosłymi uczuciami i dążnościami?


2. W jaki sposób Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie dla Chwały Bożej i zbawienia dusz jest czynnym?
a) Pan Jezus z Najświętszym Sakramentu udziela natchnień zbawiennych i świętych, niewidzialnym, ale prawdziwym sposobem, duszom ludzkim, szczególnie tym, którzy Go nawiedzają w kościele. Otrzymują oni natchnienia namawiające i zachęcające do pokuty i Spowiedzi, do modlitwy i pracy, do noszenia za Panem Jezusem krzyża codziennego, do zwycięstwa nad ciałem i namiętnościami, do poświęceń i ofiar…. Ale wszakże i my możemy nieraz podobnie, dobrem słowem, mową zachęcać drugich do tak świętych rzeczy. Czy to czynimy? A jednak jakżeby się to podobało Panu Jezusowi!
b) Pan Jezus z Najświętszego Sakramentu Przykładem wpływa na dusze wybrane, rozmyślające nad Jego Życiem Utajonym, ukrytym w Najświętszym Sakramencie; przykład to wielki pokory i posłuszeństwa…. I tu najłatwiej a najskuteczniej wpływać możemy na drugich cichą namowa dobrego przykładu, jaki dajemy drugim. Żyjąc między ludźmi i z nimi obcując, musimy być widziani; chcąc nie chcąc, którzy nas widzą, dobry lub zły przykład z naszych postępków brać muszą. Nie myśląc o tym, nie chełpiąc się z tego i nie czyniąc nic dla oka ludzkiego, dajmy z siebie innym przykład cnoty i miłości Pana Boga.
c) Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie Utajony działa przez modlitwę, jaką stamtąd za Kościół, za swe owieczki do Niebieskiego Ojca zanosi. Naśladujmy modlącego się Pana Jezusa. Dołączajmy naszą nędzną modlitwę do tej świętej, gorącej, skutecznej modlitwy Przyczyńcy naszego u Boga Najświętszego i Najpotężniejszego.


Módlmy się i błagajmy o to, o co Serce Najświętsze Pana Jezusa prosi, czego pragnie dla Kościoła i dla pojedynczych ludzi. Zanieśmy nasze biedne serca w ofierze, połączmy je z Ofiarą Najświętszego Serca Pana Jezusa, aby rozgrzało je Miłością Bożą. Przypominajmy Panu i Zbawcy naszemu w świętej ufności to Słowo Jego: „Przyszedłem spuścić ogień na ziemię, a czegóż chcę, jedno aby był zapalon” (Łuk. 12, 49).

Modlitwa Św. Alfonsa.

O Jezu mój Najdroższy! Tyś mnie tak umiłował, iż Serce Swoje wydałeś za mnie na przebicie włócznią i do ostatniej kropli wylałeś z Niego Krew swoją, a ja bym nie miał Ci oddać za to całego nędznego serca mego? O Zbawco mój Najmilościwszy! Sercu Twojemu za mnie przebitemu oddaję i poświęcam całkiem serce moje, a z nim i całą wolę moją: przyjm łaskawie ten dar mój, acz lichy i rozporządzaj nim według Woli Swojej! Ty, o Najmiłościwsze Serce Jezusa! powinnoś zawładnąć najzupełniej biednym sercem moim, które dotąd względem Ciebie było tak niewdzięcznym i z własnej winy pozbawiło się Miłości Twojej. Spraw, o Panie, aby odtąd serce to pałało Świętą Miłością Twoją, tak, jak Twoje pała Miłością ku mnie. Spraw, aby wola moja była jak najściślej zjednoczona z Wolą Twoją Przenajświętszą, aby odtąd serce moje niczego nie pragnęło, jak tylko tego, co Serce Twoje miłuje. Mam nadzieję, o Boże mój! iż mi tej Łaski nie odmówisz; bo stanowię sobie odtąd we wszystkim spełniać Wolę Twoją; proszę i błagam Cię o to przez to samo Serce Twoje i przez Miłość Jego ku ludziom.


Błogosławionaś Ty, o Niepokalana Panno! Matko Boga naszego, Której Serce zawsze tak ściśle zjednoczonym jest z Sercem Pana Jezusa! Wyjednajże o Matko moja najlitościwsza tę Łaskę dla mnie, abym odtąd niczego innego nie pragnął i nie miłował, jak to, czego pragnie i miłuje Serce Pana Jezusa.


O Maryo! Serce Twoje było Przebłogosławionym Ołtarzem, na którym nieustannie gorzał Ogień Miłości Bożej. — Matko moja najukochańsza, spraw, aby serce moje stało się podobne Twojemu. Proś o tę Łaskę Syna Twego, któremu zawsze jest najmilej uczcić Cię przez wysłuchanie wszelkiej prośby Serca Twego. Amen.

NA CZERWIEC.

Rozmyślanie: O Obrazie Najświętszego Serca Pana Jezusa.


Jeśli masz, tak jak przystoi na prawego czciciela Serca Jezusowego, czy to na ścianie czy przynajmniej w książce obraz tegoż Najsłodszego Serca, przypatrz mu się dziś nieco dokładniej, a pomyśl, czemu to Serce jest na wierzchu, kiedy przecież Pan Jezus tak, jak każdy z nas, Serce miał w piersiach, wewnątrz ukryte? Oto, bo ten obraz ma ci przypomnieć i wciąż na nowo przypominać, że i Pan Jezus ma Serce jako i my! A czy rozumiesz, co to znaczy? Czy widziałeś ty kiedy matkę, co płakała przy dziecku swoim konającym? Albo co postępowała za jego trumienką na cmentarz? A śmiałbyś ty matki takiej zapytać, czego płacze; albo ją tym pocieszać, że odtąd mniej; będzie miała trosk, zachodu i wydatku około wychowania tego dziecka? O, nie, — bo wiesz, że biedna ta matka ma serce, a serce pełne tkliwej i rzewnej miłości do swego dziecka, i że dla dobrej kochającej matki nie masz prawdziwego szczęścia, jeśli go nie może podzielać z dziatwą swoją. I chociażbyś matce powiedział, że dziecko jej umarło niewinne, że więc Anieli ponieśli czystą jego duszyczkę do Nieba, gdzie mu stokrotnie lepiej jak u matki, choćby i w królewskich pałacach, u matki tu na ziemi; i że tam czeka i prosi u Boga, aby matka za nim zdążyła do nieba; to choć promyk nadziei rozjaśni cokolwiek stroskane serce osieroconej matki, zupełnie jednak jej nie pocieszy; bo jakkolwiek wierzy i ufa, ale własnymi oczyma nie może patrzeć na szczęście swego dziecka.


Oto i Ja też mam Serce, mówi Pan Jezus, abyśmy nie wątpili, że to Serce Jego, prawdziwie jest Sercem Macierzyńskim — owszem i więcej jeszcze, Sam oświadcza: Izali może zapomnieć niewiasta niemowlęcia swego, aby się nie zlitowała nad synem żywota swego? A choćby ona zapomniała, wszakże Ja nie zapomnę ciebie (Ks. Iz. 49, 15) Jesteś dzieckiem Bożym, ktokolwiek masz prawo mówić w pacierzu: „Ojcze nasz, Któryś jest w Niebie“. Więc ciesz się i wesel, bo dla ciebie Pan Jezus ma Serce, a Serce istnie macierzyńskie, kochające. Możeś słyszał kiedy bezbożne pytanie jakiego upartego w swych złościach grzesznika: Cóż to Panu Bogu szkodzi, że grzeszę? Ty nie mów tak, bo wiesz że Pan Jezus ma Serce dla ciebie, to znaczy, że cię kocha więcej, niż matka jedynaka swego. Kto grzeszy, umiera Bogu i Niebu; kto się chwieje w pokusie, konać poczyna. A Pan Jezus widzi, że skoro zgrzeszyłeś, toś dla Niego straconym; widzi, jakie cię męki okrutne na wieki w piekle czekają. I rad by tak, jak czasem niektóra matka, co chętnie wszystką majętność i zdrowie, i własne życie by dała, byle tylko dziecię swe od śmierci zachować: rad by Pan Jezus powtórnie zstąpić z Nieba na ziemię, i dla ciebie, i dla twego zbawienia na nowo umrzeć sromotną śmiercią na Krzyżu, by tobie życie duszy zachować albo przywrócić. Ale nie może cię poratować, jeśli sam nie zapragniesz swego zbawienia, nie zechcesz wyrzec się grzechu. Więc żal i boleść niepojęta ściska to biedne Serce Jezusowe jakby koroną cierniową! Pomyśl, ile to razy z twojej przyczyny tak ściśnione i zranione było to Najsłodsze Serce? A ty nie miałbyś się ulitować tej Jego serdecznej Boleści? Nie pomyślisz że o tym, jak Mu za przeszłe zmartwienia nagrodzić, a nowych na przyszłość oszczędzić?


Wielka miłośnica Najsłodszego Serca, Święta Gertruda, nie mogąc razu jednego dla ciężkiej niemocy należycie się modlić, wzięła krzyżyk do ręki i nabożnie mu się przypatrywała. Oglądając gwoździe, którymi Święte Ręce i Nogi Pana Jezusa były okrutnie przebite, poczęła się litować nad Męką Pańską i jakby chciała jakąkolwiek ulgę przynieść Najmilszemu Panu Jezusowi, jeden gwóźdź po drugim z Ran Pańskich wyjmowała, a na ich miejsce wonne kwiatki kładła. I kiedy tak pobożnie się bawi, ukazuje się jej Pan Jezus cały uprzejmy i rozpromieniony.
A ona służebnica Boża zdziwiona pyta: „Cóżem Ci, Panie! takiego uczyniła, że mnie raczysz odwiedzać i wdzięczną Twarzą Swoją uweselać?

Na to jej Pan Jezus odpowie: „Wiedz, dziecko Moje, że kładąc zamiast gwoździ te kwiaty w Rany Moje, obficie nagrodziłaś Mi wszystko; comkolwiek dla grzechów twoich na Krzyżu wycierpiał“.


Posłuchaj człowiecze! Masz-li choć jedną jeszcze iskierkę miłości, masz-li choć trochę litości dla Pana Jezusa, pójdź, stań przed Obrazem Najsłodszego Serca i przypatrz się temu cierniami zranionemu, zbolałemu Sercu. Te ciernie, które tak okrutnie Mu dolegają, to grzechy twoje. Prędko, jak najprędzej wyjmij je i odrzuć daleko przez szczerą spowiedź, przez żal serdeczny. Niech dłużej nie męczą najmilszego Zbawiciela twego. A w miejsce cierni, szukaj wonnego kwiecia; wonne Panu Jezusowi kwiaty, to dobre i święte postanowienia, które gdy dojrzeją, wydadzą trzydziestny, sześćdziesiątny, a może i stokrotny owoc dobrych uczynków.

A kiedyś i tobie w Dzień Sądu okaże Pan Jezus wdzięczna Twarz Swoją i powie, jak Świętej Gertrudzie: „Wiedz, dziecko moje, nagrodziłeś Mi wszystko, comkolwiek dla grzechów twoich przedtem wycierpiał!”

Modlitwa na uproszenie sobie przez Najsłodsze Serce Pana Jezusa szczęśliwej śmierci.

Najłaskawszy Jezu, Zbawicielu mój, zbliżając się codziennie do ostatniej chwili życia mego, uważam wielkość grzechów moich i obawiam się strasznych Sądów Twoich Jakoż bowiem pokażę się przed Obliczem Twoim, obciążony brzemieniem grzechów moich? Zmarniało i marnieje życie moje na próżności i grzechach, nic nie uczyniłem godnego Obecności Twojej; nic co by się Oczom Twym Boskim podobać mogło. Biada mi! jeśli mi przyjdzie tak występnemu stawić się przed surową Sprawiedliwością Twoją, biada, bo nie mam obrońcy, który by uniewinnił grzechy moje.
Do Ciebie Samego przeto uciekam się, o Dobry Jezu! Do Ciebie z głębi serca mojego wzdycham. Ty odpowiedz w on Dzień za mnie. Ty Sam udziel mi odpuszczenia winy, ażeby z Łaski Twojej żyła dusza moja. Ciebie Samego obieram za Obrońcę Sądu mojego, Ciebie za Opiekuna zbawienia mojego. Ty Sam, Który będziesz Sędzią moim, bądź Pośrednikiem moim, Zbawcą i Odkupicielem. Pomnij, coś uczynił dla mnie, gdy nieoszacowaną ceną odkupiłeś mnie Sobie, żebym był wiecznie Twoim. Tyś dla mnie na ziemię zstąpił, abym ja nie zginął; Tyś nosił grzechy moje, by mnie ciężarem swoim do piekła nie wtrąciły; Tyś dla mnie umarł, bym ja nie umarł wiecznie, Tyś na koniec całą Miłość Serca Twego Najdobrotliwszego zwrócił ku mnie, byś mi dla niej Miłosierdzia Swego mógł nie odmówić na wieki.


Przez tę więc Dobroć Najświętszego Serca Twego proszę Cię niegodny, nie racz wchodzić w ścisły, a surowy Sąd ze mną w godzinę mej śmierci. Miłość tego Serca niechaj będzie zasłoną nieprawości moich i dopełnieniem wszelkiego braku miłości we mnie, abym mógł to, na czym zbywać mi będzie, mieć z pełności otwartej Rany Serca Twego, z tego Serca, które się dla mnie w Niepojętej Miłości zupełnie wyniszczyło. Amen.

Ofiarowanie się Najświętszemu Sercu Jezusowemu przed obrazem Jego.

Ja N. dla okazania Ci wdzięczności i wynagrodzenia wszystkich moich nieprawości oddaję Ci serce moje i zupełnie poświęcam się Tobie, Najmilszy mój Jezu! i za Twoją Pomocą postanawiam więcej nie grzeszyć. Amen.


(Za odmówienie tego ofiarowania się przed obrazem Serca Pana Jezusa jest odpust 100 dni, a zupełny, kiedy się je odmawia co dzień przez miesiąc). (Pius VII).

NA LIPIEC

Rozmyślanie: Chwała Najświętszego Serca Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie utajonego.


1. Chwała Najświętszego Serca Pana Jezusa Utajonego w Najświętszym Sakramencie, objawia się światu wielorakimi sposoby. Ale najznakomitszym tej Chwały objawem jest dziwna siła, jaką z tego Świętego Źródła czerpali i czerpią całe Zastępy Świętych; mężowie i niewiasty, młodzieńcy i dziewice, mimo natarczywości pokus, mimo młodego wieku i słabej płci, zwyciężali i zwyciężają mężnie a wytrwale siebie samych, świąt i szatana. Nie wmawiajmy w siebie, że Święci pokus nie doznawali, że w niebezpieczeństwach takich dla duszy, jak my, nie żyli. Większe, straszniejsze przychodziło im nieraz staczać walki. Czyż z naszymi cierpieniami dadzą się porównać ich więzienia, choroby, męczarnie, ich nędza, pogarda, najdotkliwsze potwarze?… Gdzież znajdowali odwagę i siłę, aby to wszystko wytrzymać, tyłu nieprzyjaciół pokonać? Oto w Najświętszym Sakramencie czerpali ją z pełności tego Źródła Łask, które nam Pan Jezus otworzył w Najświętszym Swym Sercu!
I nam to Źródło Łaski jest otwarte, czerpmy z Niego; idźmy tam, jak szli Święci, ale nie z próżnymi rękoma. Ofiarujmy Panu Jezusowi zwycięstwa odniesione tego dnia nad naszym złym nałogiem, nad sobą, nad światem… ofiarujmy dobre nasze chęci walczenia walką dobrą przeciw nieprzyjaciołom Chwały Najświętszego Serca Jezusowego.


2. Serce Najświętsze Pana Jezusa przemienia tych, którzy do Niego w Najświętszym Sakramencie przystępują i z Jego Łaską wiernie współdziałają, ażeby już nie żyli oni, ale żył w nich Chrystus. Jakże skromnymi są tacy, jak łagodnymi! Wszędzie roznoszą dobrą woń Chrystusową, samą niejako swą obecnością Miłość Boską rozpalają. Takimi są na zewnątrz, cóż dopiero mówić o ich sercu! Jaki tam pokój duszy, jak czyste uczucia i intencje! Ich dusze stały się jakoby przybytkiem Łaski i miłości. Takimi byli wielcy Święci: Dominik, Franciszek, Ignacy, Alojzy, Stanisław; dlaczego i my choć w części takimi być nie mamy! Co nam do tego przeszkadza? Może wspomnienie grzechów naszych? Stawmy się tylko przed Panem, jak ów dłużnik nie mogący zapłacić długu, świadomi nędzy własnej, ale świadomi zarazem Dobroci Pańskiej, mówmy: „Miej cierpliwość nade mną, a wszystko Tobie oddam” (Mat. 18, 26). Mówmy: Panie, dłużny jestem, ale czyż przeto zguby mojej pragniesz; winien jestem, ale skądże wezmę, by się uiścić, jeżeli mi sam nie użyczysz! Panie, miej cierpliwość, a raczej miej Litość! Serce moje było siedliskiem pożądani uciech niegodnych; ale czyż przez to stało się już całkiem niestosownym, byś w nim zamieszkał? Pomnij, Panie, na Krew Twoją Najświętszą, czyż nie na zmazanie grzechów moich wylaną była? A jeżeli tak jest, racz więc Panie Miłościwy okruszyną zasług swych uczynić mi jałmużnę, niech Najdroższa Krew Twoja nie będzie bezowocną dla serca mojego. Serce moje nie pragnie już dziś jeno Ciebie, Ciebie kochać, w Tobie zamieszkać, Ciebie posiadać, w Tobie, z Tobą i Tobą się cieszyć, o Miłościwe, o Słodkie, o Boskie Serce Jezusa, Pana mojego. Amen.

Ofiarowanie się Sercu Jezusowemu w dzień przyjęcia do Apostolstwa tegoż Najświętszego Serca

(które należy często powtarzać)

Ja N. dla pomnożenia Chwały Jezusa Chrystusa Boga i Zbawiciela naszego, za nas do Krzyża przybitego, i Boskiego Serca Jego, które w Sakramencie Ołtarza najgorętszą ku Bogu i nam pała Miłością, oraz dla nagrodzenia tych wszystkich zniewag, nieuszanowań i krzywd, jakie Panu Jezusowi w tej Tajemnicy Miłości od niewdzięcznych ludzi codziennie się wyrządzają, z radością i szczerą chęcią łączę się z czcicielami Najświętszego Boskiego Serca Jezusowego, pragnąc uczestnictwa w odpustach, oraz w innych wszystkich Łaskach i zbawiennych pomocach temu stowarzyszeniu, na złagodzenie win własnych i na ratunek duszom czyścowym obficie udzielonych.
O Najsłodszy Jezu! w Ranie Najświętszego Serca Twojego zamknij proszę wszystkich Członków tego Apostolstwa, aby Przykazania Twoje pilnie wykonując i stanu swego obowiązki świątobliwie pełniąc, coraz większym przejmowali się i pałali ku Tobie ogniem miłości. Amen.

NA SIERPIEŃ.

Rozmyślanie: Serce Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie Utajone, jest szczęśliwe.


1. Serce Jezusowe Utajonego w Najświętszym Sakramencie uczy nas, że prawdziwe szczęście duszy nie polega narzeczach doczesnych. Niczego, co się zda być potrzebnym do życia szczęśliwego, tu nie ma; miasto ludzkich rozmów i przyjemności, tu milczenie i pustki; miasto pereł, złota i kosztownego ubrania, często ubogi i niekształtny Przybytek; odwiedzają Go wprawdzie niekiedy ludzie, ale po większej części najniższego stanu a bardzo często stają przed Nim nieprzyjaciele Jego i świętokradcy. Boskie to Serce tak opuszczone, tukiem towarzystwem otoczone, takimi zelżywościami obsypane, — używa jednakże tego samego szczęścia, co na Łonie Ojca Przedwiecznego.
A czemuż serce nasze przylgnęło do ziemskich rzeczy, w ziemskich rzeczach szuka szczęścia? Czyż go tam znajdzie? Nie, albowiem wyższe jest nasze serce od rzeczy przemijających. O Serce Jezusa w szczęściu bez granic opływające, spraw, niech się brzydzę zupełnie tym wszystkim, co świat miłuje i czego się ima, ponieważ w tym sama tylko marność, a szczęścia zgoła nie ma!


2. Ucz się od tego Samego Serca, że w dobrach duchowych prawdziwe szczęście duszy się mieści. Serce Pana Jezusa złączone najściślej z Bóstwem, ma przez Miłość i posiadanie Boga szczęście nieskończone, i ani na to uwagi nie zwraca, że Mu schodzi na pociechach rzeczy marnych, które ty tak sobie cenisz. Gdy przez chwilkę na słońce się i patrzysz, a potem na ziemię wzrok obrócisz, nadmiarem jasności olśniony, nie możesz na ziemi położonych rzeczy dostrzec. Podobny temu, a nade wszystko pożądany jest niesmak duszy w rzeczach ziemskich; On to gotuje sercu prawdziwe rozkosze. Jakim byłeś przez te dni, przynajmniej przez te godziny, gdy serce twoje żywą ku Bogu miłością gorzało, „bo cóż ja mam w Niebie? albo czegom chciał na ziemi oprócz ciebie?” (Ps 73/72/, 25). Ale gdzie się podziała owa spokojność duszy, ów spokój wszelki zmysł przewyższający. Żałuj, że z twojej winy wyziąbł w twym sercu ów święty ogień.
O Serce Jezusa, racz mi otworzyć znowu Źródła wszelkiego szczęścia, skarby niebieskie. „Miłość tylko swoją z Łaską Swą daruj mi, a aż nadto jestem bogatym i szczęśliwym”.

Poświęcenie zupełne samego siebie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa (O. Ravignana T.J.)

O Jezu, Boże mój, Królu mój i Najmilszy mój Panie! chcąc oddać hołd, na jaki tylko zdobyć się mogę, Twemu Najświętszemu, a nas tak gorąco miłującemu Sercu, poświęcam temuż Boskiemu Sercu Twemu wszystko, co mam i czym jestem: ciało moje, duszę moją, pamięć moją, rozum mój, wolę i wolność moją, serce moje i wszelkie uczucie jego, cierpienia moje i boleści wszystkie, oraz wszystkie moje pociechy i dobre uczynki, niemniej zasługi teraźniejsze i przyszłe w czasie i w wieczności. Amen.

NA WRZESIEŃ.

Rozmyślanie: Najsłodsze Serce Pana Jezusa utajone w Najświętszym Sakramencie daje laski potrzebne.


1. Staw się przed Ołtarzem, a rozważ jak w Najświętszym Sakramencie otwiera ci Pan Jezus wnętrze Serca Swego, skąd tryskają rzeki żywej wody, „wody wyskakującej ku żywotowi wiecznemu” (Jan 4, 14), a dusza twoja jest bez nich, jakby bezwodna, wyschła ziemia. Dlaczegóż bowiem pozostał Pan Jezus między ludźmi? Oto jedynie dlatego, ażeby nam udzielać obfitości Łask za cenę Krwi Swojej Najświętszej kupionych, aby „łaknące napełnił dobrami” (Łuk. 1, 53). Wspomnij tylko, że tego Samego Pana Jezusa masz obecnego w Najświętszym Sakramencie, Który leczył niemocnych, wzrok przywracał ślepym, wskrzeszał umarłych, i „przechodził czyniąc dobrze” (Ks. Iz. 10, 38) i uzdrawiając wszystkich. Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie Utajony ma tę Samą Dobroć, Miłosierdzie i Szczodrobliwość, jaką miał żyjąc tu na ziemi między ludźmi. Lecz cóż, oto nie dopuszczasz, ażeby strumienie Miłości Boskiej, które płyną z Najświętszego Serca umiłowanego Zbawiciela Pana, zraszały serce twoje. Brak ufności i nadziei zamyka serce twojej na głos Łaski i działaniu jej przeszkadza.
O duszo nierozumna, jaką byś obfitość miłości i Łask zebrała, gdybyś się tylko nie kurczyła i nie zamykała na przyjęcie tychże! Widząc to, poznaj już lepiej Dobroć Najświętszego Serca Pana Jezusa, a „rozszerz usta twoje, a napełnię je” (Ps 82/81/, 11) O Serce Nieskończonej Szczodrobliwości, późno Cię poznałem, późno pokochałem, późno położyłem nadzieję w Tobie!


2. Zbliż się tedy do Tronu Łaski: lecz jakim umysłem?

a) We wszystkich uciskach i potrzebach serca, niech ci będzie Najświętsze Serce Pana Jezusa nadzieją jedyną, jedyną pociechą. Ileż to bowiem razy dotychczas żebrałeś zanadto chciwie pociech od rzeczy stworzonych, zanim się uciekłeś do Pana Jezusa? A na przyszłość co uczynisz? Do kogo się udasz? Gdzie znajdziesz większą miłość? Gdzie większą moc?


b) Poweźmij szczere i gorące pragnienie Łask, o które to Najświętsze Serce prosisz. Kto pragnie, niech doń przychodzi. Nie otrzymujesz nieraz Łask, o które prosisz, bo może nie chcesz zupełnie szczerze, aby cię Pan Jezus wysłuchał; może się boisz, aby nie wziął Pan Jezus na serio twej prośby — twej ofiary.
Osobliwie jeżeli to idzie o pokorę, o krzyż. Prosisz o cierpliwość wśród upokorzenia, o cierpliwość w krzyżu, ale czy szczerą masz też wolę nieść krzyż swój za Chrystusem?… Czy szczerze zgadzasz się na Wolę Bożą, czy szczerze wierzysz, że droga Łaski, świętości krzyżami zasłana i upokorzeniami?


c) Pamiętaj, że do Najświętszego Serca Pana Jezusa uciekać się potrzeba z prostotą i ufnością dziecięcia; Pan Jezus nie tylko, że takiej nie odtrąca, lecz taką radzi, nakazuje. Sursum A więc wznieś serce, gdy przystępujesz do Pana Jezusa. On Sam, ażeby się do ciebie zbliżył, Najświętszy ten Sakrament ustanowił. On Sam jest Bogiem, Zbawcą twoim; nie obawiaj się, zbawi cię. Jeśli rzeczesz: „Panie, oto którego miłujesz, choruje” (Jan 11, 3), i uwierzysz, chociażbyś nawet był od 4 dni, jak Łazarz w grobie, „oglądasz Chwałę Bożą” (Jan 11, 40). Zmartwychwstaniesz z grobu grzechów i nędz twoich.

Ofiarowanie się Najświętszemu Sercu Jezusowemu (W. Jana Lansperga)

Najlepsze, Najsłodsze Serce, najwierniejszego miłośnika mego Jezusa Chrystusa, Boga i Pana mojego! na Chwałę Twoją i dla upodobania Twego, weźmij na nieograniczoną własność serce moje i wszystko cokolwiek mam, czym jestem lub co czynić zdołam.
Najmiłosierniejszy Panie Jezu Chryste! Sercu Twemu oddaję i powierzam całego siebie. Błagam Cię też Najłaskawszy Boże, weź ode mnie nieprawe, grzeszne i niewdzięczne serce moje, a daj mi natomiast Boskie Serce Twoje; albo uczyń mi serce według Serca Twego i według Twego Najłaskawszego Upodobania.


Panie Boże, Zbawicielu i Odkupicielu mój! wybaw mnie od grzechów moich i od tego wszystkiego, co się Tobie we mnie nie podoba; racz przelać z Najświętszego Serca Twego do mego to, co się Tobie podoba. Nawróć mnie, Panie! i podbij mnie całego Najświętszej Woli i Miłości Twojej. Spraw, aby serce moje było zjednoczone z Sercem Twoim, wola moja z Wolą Twoją, ażebym nigdy niczego innego nie pragnął, ani pragnąć nie mógł, tylko to, czego Ty sam pragniesz i co się Tobie podoba. Niech Cię kocham, słodki Jezu, Boże mój, z całego serca mego we wszystkim i nade wszystko. Amen.