.
Polsko, Ojczyzno moja, dzielna, ukochana,
w wiosennych kwiatach, łąkach, jeziorach skąpana.
Jesteś niczym marzenie o krainie baśni,
w której od dziecka żyję. W Tobie świeci jasno
wolność i niepodległość – bólem wywalczona.
Jakże nie kochać Ciebie, nie tulić w ramionach?!
.
Polsko, moja Ojczyzno, kraju mój szczęśliwy,
grody, miasta i wioski, lasy pełne dziwów,
gdzie gór wspaniałe szczyty dotykają nieba,
gdzie pola pachną łanem codziennego chleba…
.
Gdzie w Jasnej Częstochowie Matka Przenajświętsza,
od wieków nam króluje, polskie chroniąc serca.
Od morza, po gór granie opiekę k nam roztacza –
przewiny swoim dzieciom z miłością przebacza.
.
W pięknym kraju nad Wisłą – tu się urodziłam,
pośród beztroski rosłam, języka uczyłam.
By – po latach już wielu w poezji go chwalić –
pragnąc, by pokolenia przyszłe pamiętały
o Tobie, Twej historii, Twej drodze przez dzieje –
mimo ran i cierpienia, Polsko – wciąż piękniejesz!
.
Nigdy Cię nie opuszczę, tu spocznie me serce,
słowa tu pozostaną, wdzięczność schowam w wierszach
i miłość mą do Ciebie, młodość, życia jesień.
Niech urodę Twą i sławę wiatr po świecie niesie!
.
