*Pokazywany czas może się zmieniać, w zależności od ustawień zmiany czasu (DST).
- Kalendarz
- Kalendarz Liturgiczny
Św. Barbara, Panna i Męczenniczka.
Córką była jedyną bogatego poganina Dioskora z Nikomedii, w Azji Mniejszej. Dorastając pięknością swą zwracała na siebie oczy wszystkich. Zazdrosny o nią ojciec, zamknął ją we wieży, i straż czujną u drzwi postawił. Ponieważ wielkie miała zdolności, sprowadzał jej rozmaitych mistrzów, którzy ją w wszelakich ćwiczyli naukach. Był między nimi filozof, który był Chrześcijaninem, i wyuczył ją Zasad Nauki Chrystusa Pana. Zrozumiała Barbara, że świata nie stworzyły owe kamienne bałwanki, którym się poganie kłaniali. Przyjęła Chrzest Święty, za oblubieńca obrała sobie Chrystusa Pana, i ślubowała mu czystość panieńską. – Ojciec sprowadzał do niej wielu kawalerów, lecz odepchnęła wszystkich od siebie. Gdy zobaczył krzyż na ścianie, i trzy okna zrobione we wieży, na znak Przenajświętszej Trójcy, wówczas dopiero zrozumiał, że córka jego jest Chrześcijanką. Gdy prośby i groźby nie zmusiły jej do porzucenia Chrystusa Pana, uniesiony gniewem porwał miecz, i chciał zabić Barbarę. Uciekła jednak i schroniła się w góry. – Przekupiony pasterz zdradził jaskinię, w której się ukrywała. Zbił ją zawzięty ojciec okrutnie, wywlókł za włosy z jaskini, kazał ludziom związać i zawieść do ciemnicy. Dręczył ją głodem, a gdy odstępstwa wymusić nie mógł, związaną powrozami, oddał w rękę Marcjana starosty, jako Chrześcijankę. Ten kazał ją siec biczami i żyłami wołowymi, a potem rany rozdrapywać skorupami, aby się nie goiły. Cierpiała okrutne męki, ale była wytrwałą. Następnie kazał ciało jej szarpać hakami, odciąć piersi, i nagą wieść przez miasto na miejsce stracenia, gdzie 4 grudnia 240 r. własny ojciec głowę jej ściął. Niegodziwy ojciec piorunem rażony nędzny swój żywot zakończył.
Za: https://salveregina.pl/sw-barbara-panna-i-meczenniczka/#newsletter
